ข้อความต้นฉบับในหน้า
คนจะดีอยู่ที่การกระทำ
๒๗๒
แต่ในความเป็นจริง สิริมงคลเกิดจากการประพฤติปฏิบัติอยู่ใน
ทํานองคลองธรรม ใครทําความดี ผลแห่งความดีย่อมเกิดกับผู้นั้น
ดังนั้นท่านจึงตั้งหน้าตั้งตาทำความดีอย่างไม่ย่อท้อ จนกลายมา
เป็นต้นแบบในการทำความดีของชาวโลก
ครั้งหนึ่ง พระบรมโพธิสัตว์ถือกำาเนิดในวรรณะจัณฑาล
มีชื่อว่า มาตังคะ มีฐานะยากจน รูปร่างหน้าตาผิวพรรณไม่เป็น
ที่เจริญตา วันหนึ่ง ในเมืองมีเทศกาลดื่มสุรา และงานมหรสพ
บรรดานักดื่มทั้งหลายต่างมาประชุมรวมกันเพื่อสังสรรค์ ลูกสาว
ของพราหมณ์คนหนึ่งชื่อ ทิฏฐมังคลิกา ซึ่งมีรูปร่างหน้าตาสวยงาม
กว่าหญิงทั้งหลายในเมืองนั้น ได้นั่งบนยานพาหนะเทียมด้วย
ม้าขาวมุ่งหน้าเข้าไปในเมือง
ขณะที่บริวารของนางกำลังกันฝูงชนให้พ้นออกไปจาก
ทางเดินอยู่นั้น นางเหลือบไปเห็นมาตั้งคะ กำลังยืนถือกะลาอยู่
ที่หน้าประตูพระนคร ตามปกติถ้าลูกสาวของพราหมณ์ได้พบ
เห็นสิ่งที่ไม่เจริญตานางเกิดความรังเกียจขึ้นมาทันทีวันนี้ก็เช่นกัน
เมื่อเหลือบเห็นมาตังคะ นางรีบบอกบริวารว่า “วันนี้ได้เห็นสิ่งที่
เป็นอัปมงคล ผู้ที่เห็นชายคนนี้จะหาความเจริญได้อย่างไรกัน”
ว่าแล้วก็พาบริวารกลับบ้านด้วยความขุ่นเคืองใจยิ่งนัก
*มก. เล่ม ๖๑ หน้า 9