การทำบาปกรรมและผลกรรม : หน้า 523/571

ธรรll เส้นทางจอมปราชญ์ ( (๙) ๕๒๒ “ในจํานวนคนที่รู้ว่าเป็นบาปกรรม แล้วทำบาปกรรมลงไป กับบุคคล ที่ไม่รู้ว่าเป็นบาปกรรมแล้วมากระทำบาปกรรมเข้า บุคคลสองประเภทนี้ เวลาไปเสวยผลกรรมทนทุกขเวทนาใน อบายภูมิ ฝ่ายไหนจะได้รับทุกขเวทนามากกว่ากัน” พระนาคเสนเถระจึงแก้ปัญหาว่า “มหาบพิตร คนที่ไม่รู้ ว่าสิ่งที่ทําไปนั้นเป็นบาปกรรม เมื่อได้ทำบาปอกุศลนั้นไปแล้ว จะได้รับวิบากอันเผ็ดร้อน มากกว่าผู้ที่ทำความชั่วทั้งๆ ที่รู้” คําตอบของพระเถระทำให้พระยามิลินท์เพิ่มความสงสัยว่า “ทำไมเป็นอย่างนั้น พระคุณเจ้า ตามปกติแล้ว พวกอำมาตย์ ของโยม ใครที่รู้ว่าเป็นความชั่วแล้วยังฝืนไปทำ จะต้องลงโทษ ให้หนักเพราะถือว่าทําผิดทั้งๆ รู้ แต่ทำไมพระคุณเจ้า จึงบอกว่า คนรู้จักบาปกรรมแต่ยังทำบาป ต้องเสวยทุกข์น้อยกว่า” พระนาคเสนจึงอุปมาให้ฟังว่า “เหมือนชายผู้หนึ่งรู้ว่า ก้อนเหล็กแดงร้อน จึงจับก้อนเหล็กแดงนั้นด้วยความระมัดระวัง ส่วนอีกคนหนึ่งไม่รู้ว่าเหล็กร้อน เผลอไปจับเข้าเต็มที่ ระหว่าง สองคนนี้ ใครจะรู้สึกร้อนมากกว่ากัน มหาบพิตร” พระยามิลินท์ ไม่ลังเล ตอบทันทีว่า “คนไม่รู้ จะได้รับความร้อนมากกว่า” พระ เถระจึงสรุปว่า “ข้อนี้อุปมาเหมือนคนที่ทำบาปกรรมโดยไม่รู้ว่า เป็นบาปอกุศล จะได้บาปมากกว่า เหมือนกับบุคคลไม่รู้แล้ว ไปจับก้อนเหล็กร้อนเข้า” คำอุปมาอุปไมยของพระเถระในครั้งนั้น