มรณสติ นำชีวิตสู่หลักชัย : หน้า 139/571

มรณสติ นำชีวิตสู่หลักชัย ๑๓๘ ภูเขาจิตตกูฏ ให้หมู่หงส์ช่วยกันเยียวยารักษา แล้วตนเองรีบบิน กลับไปอีกจนทันดวงอาทิตย์ จากนั้นก็บินชะลอไปกับน้องกลาง ถึงเวลาจวนเที่ยง น้องกลางก็อิดโรย หมดแรงลงอย่างรวดเร็ว ทั้งข้อต่อและปีกเป็นเหมือนว่าไฟลุกท่วมตลอดเวลา จึงให้ สัญญาณแก่พี่ชายว่า ไม่ไหวแล้ว พระมหาสัตว์ปลอบโยนน้องให้เบาใจ แล้วเอาอ้อมปีก ประคองน้องกลางไว้ บินนํากลับสู่เขาจิตตกูฏอีก หลังจากส่ง น้องชายแล้ว พระมหาสัตว์เกิดความคิดว่า วันนี้ เราจะทดลอง บินแข่งขันกับดวงอาทิตย์ ดูซิว่าใครจะมีความเร็วกว่ากัน พญาหงส์ถลาขึ้นจากยอดเขา ใช้กำลังรวดเดียวเท่านั้น ก็สามารถไล่ตามทันดวงอาทิตย์ บางคราวก็บินแซงไปข้างหน้า บางคราวก็ไล่หลัง บินแข่งกันไปอย่างนี้ โดยที่พญาหงส์ไม่รู้สึก ว่าเหน็ดเหนื่อยเลย ยิ่งบินก็ยิ่งเร็ว ยิ่งรู้สึกว่ามีพละกำลังเพิ่ม มากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเห็นว่าแข่งทั้งวันแล้ว ยังไม่มีทีท่าว่าฝ่ายไหนจะแพ้ หรือชนะ พญาหงส์จึงได้คิดว่า การบินแข่งกับดวงอาทิตย์ เป็นเรื่องไร้ประโยชน์ ไม่มีสาระ แข่งกันก็เพราะไม่ได้พิจารณา เสียก่อน แต่ความแก่ที่เกิดขึ้นต่อสังขารของเรานี้สิ เร็วยิ่งกว่า ความเร็วของดวงอาทิตย์และความเร็วของเรามารวมกันเสียอีก