ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bsu:mall
อยู่ไกล ก็เหมือนใกล้
១៦៨
“พระบรมศาสดาและพระสาวก ๕๐๐ รูป จะเสด็จไปยังเรือน
ของนางจูฬสุภัททา ท่านจงรีบไปเนรมิตมณฑปสําหรับพระ
สัมมาสัมพุทธเจ้าและพระสาวกทั้งหลายเถิด”
วันรุ่งขึ้น พระบรมศาสดาพร้อมด้วยเหล่าภิกษุผู้ทรง
อภิญญาจํานวน ๕๐๐ รูป ได้เหาะไปยังเมืองสาเกต เพียงชั่วเวลา
แค่ลัดนิ้วมือเดียวก็ถึงบ้านของนางแล้ว นางและพ่อสามีพร้อม
ด้วยบริวาร ได้ช่วยกันถวายทานแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า และ
เหล่าพระสงฆ์สาวกด้วยความปีติปราโมทย์เป็นอย่างยิ่ง เมื่อ
พระบรมศาสดาทำภัตกิจเสร็จแล้ว ทรงแสดงธรรมโปรดท่าน
เศรษฐีและบริวาร จนได้บรรลุเป็นพระโสดาบัน ท่านเศรษฐีได้
ถวายอุทยานของตนให้เป็นวัดมีชื่อว่า “กาฬการาม” เพื่อเป็น
ประโยชน์ต่อการเผยแพร่พระพุทธศาสนาสืบไป
เราจะเห็นได้ว่า บุคคลผู้ประพฤติธรรมมีใจระลึกถึง
พระรัตนตรัยอยู่ตลอดเวลา มีพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์ ย่อมมี
กระแสใจเชื่อมโยงกับพระพุทธองค์ แม้จะอยู่ไกลกันเพียงใดก็
เหมือนอยู่ใกล้ ระยะทางไม่ใช่อุปสรรคสำหรับการสร้างความดี
เพราะฉะนั้น ถ้าใจของเราไม่คลาดเคลื่อนจากศูนย์กลางกาย
เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับพระธรรมกาย ย่อมได้ชื่อว่า เป็นผู้ไม่
ห่างไกลจากพระพุทธองค์ เสมือนหนึ่งได้อยู่ใกล้ชิดท่านตลอด
เวลา