การสร้างบารมีและความเพียร : หน้า 72/571

ธรรมะเรll สู้จนกว่าจะชนะ ท่านแม่ทัพ เพราะเหตุที่ข้าพระบาทต้องได้รับบาดเจ็บเลย ขอพระองค์จงตั้งใจบำเพ็ญทาน ศีล ภาวนา และครองราชสมบัติ โดยธรรมเถิด” เมื่อกล่าวจบม้าโภชาชานียะก็สิ้นใจ พระบรมศาสดาจึงตรัสว่า “ดูก่อนภิกษุ บัณฑิตในกาลก่อน แม้ถือกำเนิดในสัตว์เดียรัจฉาน ได้กระทำความเพียรจนได้รับ บาดเจ็บเห็นปานนี้ แต่ก็ไม่ละความเพียร ส่วนเธอออกบวชใน ศาสนานี้ ที่จะนำออกจากทุกข์ได้ เพราะเหตุไรเล่า จึงละความ เพียรเสีย” แล้วทรงแสดงพระอริยสัจ ในเวลาจบพระธรรมเทศนา ภิกษุผู้คลายความเพียรรูปนั้นได้บรรลุอรหัตตผลเป็นพระอรหันต์ ในที่นั้นเอง พวกเราซึ่งเป็นนักสร้างบารมีก็เช่นเดียวกัน ต้องเข้มแข็ง ในการสร้างบารมีต่อไป สู้ต่อไปจนกว่าจะชนะ มุ่งไปให้ถึง เส้นชัยของชีวิต คือที่สุดแห่งธรรม ม้าสินธพอาชาไนยแม้เป็น สัตว์เดียรัจฉาน ยังเป็นนักสู้ผู้ไม่ยอมพ่ายแพ้ในสงคราม เราเป็น มนุษย์ ไฉนจะยอมพ่ายแพ้ในสงครามแห่งชีวิต ต้องสู้ให้ถึงที่สุด ในเมื่อเราปรารถนาจะให้โลกเข้าถึงสันติสุข และให้มวลมนุษยชาติ เข้าถึงธรรมกาย แล้วเราจะยอมให้กิเลสอาสวะทั้งหลาย มามี อิทธิพลเหนือจิตใจเราได้อย่างไร เพราะฉะนั้น อย่าได้ท้อถอย อย่าได้หวั่นไหวในการสร้างบารมีกัน