ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
รักษาใจเพียงหนึ่งเดียว
៩១
*ในสมัยพุทธกาล มีลูกชายเศรษฐีประจำเมืองสาวัตถี
ฟังธรรมจากพระบรมศาสดาแล้ว เกิดความศรัทธาเลื่อมใส
อยากทำบุญ จึงเข้าไปถามพระภิกษุว่า ทำอย่างไรจึงจะได้บุญ
พระภิกษุได้แนะนำให้ลูกชายเศรษฐีทำบุญด้วยการถวายทาน
แด่พระสงฆ์ เขาได้ตั้งใจทำบุญทำทานมิได้ขาด ในฤดูกาล
เข้าพรรษา บุตรเศรษฐีได้ถวายผ้าจำนำพรรษา ผ้าอาบน้ำฝน
ถึงคราวสลากภัตก็ถวายสลากภัต พอออกพรรษาก็ขวนขวาย
ถวายผ้าไตรจีวรพร้อมทั้งบริวารกฐินอีกมาก ต่อมาเขาได้แบ่ง
ทรัพย์ออกเป็น ๓ ส่วน คือ ส่วนที่หนึ่งเอาไว้เป็นทุนในการ
ประกอบอาชีพ ส่วนที่สองเอาไว้เลี้ยงครอบครัว และส่วน
สุดท้ายใช้สําหรับทานุบำรุงพระพุทธศาสนา
แม้ว่าจะทำบุญมากเพียงไร เขาก็ยังไม่รู้สึกอิ่มในบุญ
พระภิกษุจึงแนะนําให้สมาทานรักษาศีล ๕ เขาก็รักษาได้อย่าง
บริสุทธิ์บริบูรณ์ วันอุโบสถศีลมีการรักษาศีล ๘๔ เขาก็ทำได้ดี
เมื่อทำความดีมากเข้าๆ จึงตัดสินใจขอเศรษฐีผู้เป็นพ่อออกบวช
เพราะรู้ว่า การจะชำระศีลให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ในชีวิตของผู้ครอง
เรือนนั้นหาได้ยาก เพราะฆราวาสเป็นทางมาแห่งธุลี มากไป
ด้วยภารกิจต่างๆ ทำให้ไม่สามารถรักษาศีลให้บริสุทธิ์ได้อย่าง
*มก. เล่ม ๔๐ หน้า ๔๐๗