ผู้มีจิตตั้งมั่นไม่หวั่นไหว : หน้า 373/571

sumal ผู้มีจิตตั้งมั่นไม่หวั่นไหว ๓๗๒ ปุรพันธะชี้หน้าพญามารด้วยใจที่ไม่หวาดหวั่น พร้อมกับ กล่าวว่า “เจ้ามารร้าย ผู้มีใจอำมหิต อย่าว่าแต่เจ้าผู้เดียวเลย แม้พวกมารเช่นเจ้าตั้งร้อย ตั้งพัน ก็ไม่อาจหาศรัทธาของเราให้ หวั่นไหวได้ เจ้าจงไปให้พ้นประตูเรือนของเราเดี๋ยวนี้” ท่านได้ ขับไล่พญามารออกไปด้วยความกล้าหาญ เมื่อมารฟังคำของ อริยสาวกแล้ว ก็ถอยห่างออกไปเรื่อยๆ ไม่อาจพูดจาโต้ตอบ ในที่สุดก็อันตรธานหายไปในที่นั้นเอง ครั้นถึงเวลาเย็น ท่านไปเข้าเฝ้าพระบรมศาสดา แล้ว กราบทูลเรื่องราวที่ได้เจอกับพญามาร พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงสดับเรื่องราวทั้งหมดด้วยความปลื้มปีติ ทรงสรรเสริญ ชื่นชมอนุโมทนา และได้สถาปนาท่านไว้ในตำแหน่งเอตทัคคะ ผู้เป็นเลิศกว่าเหล่าอุบาสก ผู้เลื่อมใสในพระรัตนตรัยไม่หวั่นไหว ดังนั้น ชาวพุทธที่แท้จริง ต้องเป็นผู้ไม่หวั่นไหวดังเช่น ท่านปุรพันธะ ที่มีศรัทธาเชื่อมั่นในพระรัตนตรัย ซึ่งข้อนี้เป็น คุณสมบัติประการแรกของสาธุชนในพระพุทธศาสนา คือจะต้อง ไม่คลอนแคลนในคำสอนของพระบรมศาสดา รู้จักใช้สติ และ ปัญญา พิจารณาไตร่ตรองให้รอบคอบก่อนที่จะตัดสินใจใน ทุกสิ่งที่ทำ เพราะถ้าหากไม่ใคร่ครวญให้ดีอาจก่อให้เกิดความ เสียหายตามมาในภายหลังได้