ธรรมะเพื่อประชาชน: เส้นทางจอมปราชญ์ : หน้า 456/571

ธรรมะเพื่อประชาช เส้นทางจอมปราชญ์ (๒) ๔๕๕ พระโรหณะตอบว่า “ข้อนั้นเป็นเพราะข้าพเจ้าไม่ได้ เอาใจใส่” เหล่าพระอรหันต์จึงได้ลงพรหมทัณฑ์ท่านว่า ตัวท่าน เองไม่ได้ประพฤติผิดสังฆกรรมหรอก แต่ด้วยเหตุที่ไม่สนใจ กิจการงานส่วนรวม เราทั้งหลายขอลงโทษท่าน ขอให้ท่านไป บิณฑบาตที่บ้านโสณุตตรพราหมณ์ในหมู่บ้านกชังคละทุกๆ วัน อย่าได้ขาด พราหมณ์นั้นจะมีลูกชายคนหนึ่งชื่อนาคเสนกุมาร ท่านจงไปบิณฑบาตทุกๆ วัน จนกว่าจะอายุได้ ๗ ปี ๑๐ เดือน แล้วคิดอ่านเอานาคเสนกุมารออกบวชให้ได้ เพราะนาคเสน กุมารนั้นจะเป็นทหารเอกของสมเด็จพระทศพลผู้จะกอบกู้ พระศาสนา พระโรหณเถระจึงรับคำของพระอรหันต์ทั้งหลาย ฝ่าย มหาเสนเทพบุตร เมื่อจุติลงจากเทวโลกลงมาเกิดเป็นลูกของ พราหมณ์ นับแต่วันนั้นมา พระโรหณเถระท่านเดินบิณฑบาต ไปที่บ้านของพราหมณ์ทุกๆ วัน จนกระทั่งครบ ๗ ปี ๑๐ เดือน ไม่ขาดแม้แต่วันเดียว และไม่เคยได้รับการไหว้ หรือการ ใส่บาตรจากพราหมณ์ เพราะพราหมณ์ไม่ได้ศรัทธาในพระพุทธ- ศาสนา แต่ด้วยหัวใจของยอดกัลยาณมิตร ท่านก็ทำหน้าที่ด้วย จิตใจที่เบิกบานผ่องใส จนกระทั่งวันหนึ่ง ท่านได้ฟังถ้อยคำของ พราหมณีพูดว่า “ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า จงหลีกไปเถิด”