พระเจ้าเอกราชและการเมือง : หน้า 119/571

ได้โปรดอภัยเถิด ๑๑๘ และเกรียงไกร จึงลองส่งทหาร โดยให้ปลอมเป็นโจรไปปล้น สดมภ์ชาวเมือง ราชบุรุษของพระเจ้าเอกราชจับโจรได้ แทนที พระเจ้าเอกราชจะลงโทษ กลับปล่อยตัวไป และยังมอบทรัพย์ ให้อีกเพื่อจะได้นำไปทำมาหากิน ตั้งหลักตั้งฐานและกลับตัว กลับใจเป็นคนดีต่อไป พระเจ้าทัพพเสนะทรงทราบก็ประหลาดใจ ที่พระเจ้า เอกราชทรงมีจิตใจดีงามเช่นนี้ จึงไม่ปรารถนาจะทําตึกด้วย แต่เพราะได้รับคำยุยงจากอำมาตย์ชั่วบ่อยๆ ก็โอนเอนตาม เนื่องจากจิตมนุษย์โลเลง่าย เหมือนหยดน้ำที่กลิ้งอยู่บนใบบอน ในที่สุด เมื่อถูกปลุกปั่นหนักเข้าจึงทำตามคําของอำมาตย์ ได้ยกทัพไปหมายจะยึดเอาเมืองพาราณสี เมื่อยกทัพมาถึงชายแดน ทหารฝีมือชั้นเยี่ยมของ พระเจ้าเอกราช กราบทูลว่า “ขณะนี้มีข้าศึกที่ชายแดน ข้าพระองค์ทั้งหลายจะขออาสาไปจับพระราชาข้าศึกมาลงโทษ ต่อหน้าพระองค์ พระเจ้าข้า” พระเจ้าเอกราชกำลังบำเพ็ญ บารมีอยู่ จึงทรงคัดค้านว่า “อย่าเลย ท่านทั้งหลาย อย่าให้ชน เหล่านั้นลำาบากเพราะเราเลย ใครต้องการจะได้เมืองนี้ ก็จงเข้า มาเอาเถิด เราไม่ปรารถนาจะรบกับใคร” เมื่อกองทัพของศัตรู ได้ยกเข้ามาประชิดเมือง เหล่าทหารเอกนั้นพากันกราบทูลเพื่อ