ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
หลุดพ้นจากเวร
៤៩
ในชีวิตประจำวันของเรา ต้องพบสิ่งต่างๆ มากมาย
มีอารมณ์หลากหลายเข้ามากระทบจิตใจ เราควรจะเลือก
เก็บเกี่ยวแต่สิ่งที่ดีไว้ในใจ
สิ่งใดที่นึกแล้วทำให้ใจขุ่นมัว
เศร้าหมองไม่ผ่องใส เราก็ไม่ควรนึกถึง เพราะเป็นอดีตที่ผ่าน
พ้นไปแล้ว แม้สิ่งที่เป็นอนาคตที่ยังมาไม่ถึง อาจจะนํามาซึ่ง
ความกังวลใจ เราก็ไม่ควรคาดหวังจนเกินเหตุ เพราะจะทำให้
เราเกิดความทุกข์ใจ บัณฑิตควรมีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน ท่าวันนี้
เวลานี้ให้ดีที่สุด แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง
มีพระคาถาบทหนึ่งกล่าวไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า
“น หิ เวเรน เวรานิ สมฺมนฺตีธ กุทาจน์
อเวเรน จ สมฺมนฺติ เอส ธมฺโม สนนฺตโน
แต่ไหนแต่ไรมา เวรทั้งหลายย่อมไม่สงบระงับได้ ด้วย
การจองเวร เวรทั้งหลายย่อมสงบระงับด้วยความไม่มีเวร
นี่เป็นธรรมเก่า”
พระพุทธศาสนาสอนให้รู้จักการให้อภัยกัน อยู่ร่วมกัน
อย่างสงบสุข เพราะเวรย่อมไม่ระงับด้วยเวร แต่เวรย่อมระงับ
ด้วยการไม่จองเวร ความจริงนี้เป็นสิ่งที่มีมาตั้งแต่ดั้งเดิม ไม่ใช่
ของใหม่ เกิดขึ้นได้ในทุกยุคทุกสมัย กับบุคคลทุกเพศทุกวัย
ตลอดจนสรรพสัตว์ทั้งหลาย