บุญเท่านั้น ที่ปรารถนา : หน้า 195/571

บุญเท่านั้น ที่ปรารถนา ១៩៤ เสด็จมาถึง ได้ประทับ ณ ที่อันควร แล้วตรัสว่า “ข้าพระองค์ เป็นพระนัดดาของพระราชาองค์ที่ ๗” พระเจ้าสาธินะเสด็จลุกขึ้นจูงพระหัตถ์ของพระเจ้า นารทะ เสด็จพระราชดำเนินไปโดยรอบ ทรงชี้ให้ดูว่า ที่ตรงโน้น เคยเป็นไร่นา ที่ตรงนี้เคยเป็นร่องน้ำ ที่นี้เคยเป็นแผ่นดินมีหญ้า เขียวขจี ตรงนั้นเคยเป็นแม่น้ำใหญ่ซึ่งไหลอยู่ตลอดเวลา ไม่ขาดสาย มีน้ำใสสะอาด ดารดาษไปด้วยดอกปทุม พระเจ้านารทะตรัสว่า “เมื่อพระองค์ได้เสด็จไปยังเทวโลก ๗๐๐ ปี บรรดาพระญาติทั้งหลายได้สิ้นพระชนม์กันไปหมดแล้ว ส่วนหม่อมฉันเป็นหลานของพระองค์ ได้สืบสันตติวงศ์ต่อมา ฉะนั้นขอให้พระองค์เสด็จเสวยพระราชสมบัติเถิด” แต่พระเจ้า สาธินะกลับปฏิเสธว่า “ที่เรากลับมาในครั้งนี้ ไม่ได้ต้องการ ราชสมบัติ แต่ต้องการบำเพ็ญบุญกุศล เราจะขวนขวายในการ ทําบุญเท่านั้น ทิพยวิมานทั้งหลายเราได้เห็นแล้ว สมบัติอันเป็น ทิพย์เราก็ได้ครอบครองแล้ว แต่เราตั้งใจสละทิพยสมบัติอัน ประณีตเหล่านั้น กลับมาในมนุษยโลกก็เพื่อต้องการจะทำบุญ คําเนินไปตามทางแห่งพระสัพพัญญูพุทธเจ้าทั้งหลายใน กาลก่อน” จากนั้นพระเจ้าสาธินะก็ได้บริจาคทานอย่างมโหฬาร ตลอด ๗ วัน ในวันที่ ๗ นั่นเอง พระองค์ก็สวรรคตและได้ไป สู่สุคติโลกสวรรค์