ข้อความต้นฉบับในหน้า
เส้นทางจอมปราชญ์ (๔)
๔๗๖
ผู้ประเสริฐ พระองค์เจรจาไปเถิด อาตมภาพปรารถนาจะฟัง”
พระยามิลินท์จึงมีดำรัสว่า “ข้าพเจ้าเจรจาแล้ว พระคุณเจ้าฟัง
เอาเถิด” พระนาคเสนก็ตอบว่า “อาตมภาพก็ฟังแล้ว” พระ
ราชาตรัสถามว่า “พระคุณเจ้าฟังแล้วได้ยินว่าอย่างไร” “ได้ยินคำ
ที่มหาบพิตรเจรจาแล้วนั่นแหละ” พระยามิลินท์จึงตรัสว่า
“ข้าพเจ้าจะถามพระคุณเจ้า” “เชิญถามเถิด” “ข้าพเจ้าถามแล้ว”
“อาตมภาพวิสัชนาแล้ว” “ท่านวิสัชนาว่าอย่างไร” “มหาบพิตร
ถามอาตมภาพว่าอย่างไรเล่า” เมื่อพระเถระตอบอย่างนี้ประชาชน
ก็ให้สาธุการแก่พระเถระ เพราะท่านมีปฏิภาณเป็นเลิศ นี่เป็น
เพียงจุดเริ่มต้นของปัญหา ยังมีปัญหาน่ารู้น่าสนใจอีกมาก
ที่หลวงพ่อจะถือโอกาสนำมาเล่าสู่กันฟังในโอกาสต่อไป
จะเห็นได้ว่า ผู้มีปัญญาที่แท้จริง เมื่อเกิดคำถามก็ย่อม
แสวงหาผู้รู้ อยากฟังถ้อยคำของบัณฑิต เพราะหัวข้อธรรมแม้
บทเดียวก็มีค่ามหาศาล เพราะคำนั้นคือแสงสว่างแห่งปัญญา
การฟังถ้อยคำที่เป็นอรรถเป็นธรรมเช่นนี้ มิใช่เกิดขึ้นได้ง่าย
ดังนั้นเราทั้งหลายควรหาโอกาสหมั่นฟังธรรมทุกๆ วัน จะได้มี
ดวงปัญญาสว่างไสว มีธรรรมะเป็นอาภรณ์ แล้วจะได้ทำหน้าที่
เป็นยอดกัลยาณมิตร ผู้นำความสว่างไสวไปจุดประกายใน
ดวงใจชาวโลกได้อย่างองอาจ อีกทั้งจะเป็นพลวปัจจัยให้ได้เข้า
ถึงพระธรรมกายกันอย่างง่ายดาย