ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
อย่าด่วนตัดสินใจ
២៨៧
วันเวลาที่ผ่านไป เราไม่สามารถเรียกกลับคืนมาได้
เหมือนดั่งสายน้ำที่ไหลผ่านไปแล้วไม่อาจหวนกลับ ชีวิตเราย่าง
ก้าวไปพร้อมกับกาลเวลาที่จะล่วงไป เราจึงต้องใช้เวลาที่มีอยู่
อย่างจำกัดนี้ สร้างบารมีให้เต็มที่ เพื่อทำสิ่งที่มีคุณค่าที่สุด
ให้เกิดขึ้นต่อตัวของเราและชาวโลก ด้วยการประพฤติธรรม
มีความปรารถนาดีต่อเพื่อนมนุษย์ทุกคน และฝึกฝนอบรม
ตนเองด้วยการฝึกใจให้หยุดนิ่ง เพราะเวลาที่สำคัญที่สุดในชีวิต
ของเรา คือ “เวลาที่ใจหยุดนิ่ง”
ชาดก ว่า
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ ในขุททกนิกาย โสมนัสส
“อนิสมุม กนํ กมฺม์
อนวตฺถาย จินฺติต
เภสชฺชสุเสว เวภงฺโค
วิปาโก โหติ ปาปโก
กรรมที่บุคคลใดไม่พินิจพิเคราะห์ ไม่คิดให้ถ้วนถี่เสีย
ก่อน แล้วทำลงไป ผลที่เลวร้ายย่อมมีแก่บุคคลนั้น เหมือน
ความวิบัติแห่งการใช้ยาพิษฉะนั้น”
ปัจจุบันนี้มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายในบ้านเมืองของเรา
ทั้งเรื่องที่ดีและไม่ดี ผู้ที่ต้องรับผิดชอบในการตัดสินแก้ไขปัญหา
บางครั้งอาจมองไม่ลึกซึ้ง เพราะปัญหาบางอย่างเป็นเรื่อง
ละเอียดอ่อน จําเป็นต้องใช้ปัญญาที่ละเอียดแจ่มใสพิจารณา