การละความโกรธและการมีเมตตา : หน้า 219/571

อย่าโกรธกันเลย ๒๑๘ ริษยาก็ดี แม้เพียงเล็กน้อย ไม่สมควรทำเลย” จากนั้นทรงสอนนางต่อไปว่า “บุคคลพึงละความโกรธ สละความถือตัว ล่วงสังโยชน์ทั้งสิ้นได้ ทุกข์ทั้งหลายย่อมไม่ตก ต้องบุคคลนี้ ผู้ไม่ข้องในนามรูป ไม่มีกิเลสเครื่องกังวล” พระนางโรหิณีได้ปล่อยจิตไปตามกระแสพระธรรมเทศนา ของพระองค์ ในที่สุดก็ได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน นอกจาก จะไม่เป็นโรคผิวหนังแล้ว ยังได้พบความสุขอันเป็นอริยะ ผิวพรรณวรรณะของนางยิ่งผ่องใสขึ้น เมื่อละโลกไปแล้ว นางไปเกิดเป็นเทพธิดา เสวยทิพยสมบัติในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ จะเห็นได้ว่า ความโกรธ ความอิจฉาริษยาไม่มีผลดี สำหรับเราเลย มีแต่นำความเสื่อมเสียมาสู่ตนเอง ฉะนั้นอย่า ปล่อยให้ความโกรธเข้ามาครอบงำาจิตใจของเราได้ ควรมีเมตตา ให้อภัยกันเสมอ วิธีการที่จะเอาชนะความโกรธ คือการหมั่น ฝึกใจให้หยุดนิ่งนี่แหละ เมื่อหยุดนิ่งแล้วก็แผ่เมตตาให้ สรรพสัตว์ไม่มีประมาณ ถ้าทำทุกวันจนกระทั่งติดเป็นนิสัย ใจเราปลอดโปร่งเบาสบาย จิตใจสงบเยือกเย็น เลือดลมในตัว จะเดินได้สะดวก ส่งผลต่อเซลล์ส่วนต่างๆ ของร่างกาย ทำให้ ผิวพรรณวรรณะผ่องใสเสมอ