การแสวงหาของจริงและความไม่เที่ยงในชีวิต : หน้า 67/571

Bsumaประช สู้จนกว่าจะชนะ bb สรรพสิ่งทั้งปวงที่มีอยู่ในโลกนี้ จะเป็นสิ่งที่มีชีวิต หรือ ไม่มีชีวิตก็ตาม ตัวของเรา คนอื่น สรรพสัตว์ทั้งหลายก็ดี ต้นหมากรากไม้ ภูเขาเลากา ตึกรามบ้านช่อง ทุกสิ่งที่อยู่รอบ ตัวเรา หรือที่ห่างไกลออกไป สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นอนิจจัง คือ ไม่เที่ยง แปรปรวนอยู่ตลอดเวลา เปลี่ยนแปลงไปทุกวินาที ไปสู่ความเสื่อม แล้วก็สูญสลายในที่สุด ไม่มีอะไรที่มั่นคง ล้วนเป็นทุกข์ เป็นอนัตตา คือไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริง เพราะฉะนั้น เราควรมาแสวงหาของจริงกันดีกว่า ของจริง คือธรรมกายที่มี อยู่แล้วในตัวของมนุษย์ทุกคน เป็นตัวตนที่แท้จริงที่เราสามารถ เข้าถึงได้ มีวาระพระบาลีที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน โภชา ชานียชาดก ว่า “บัณฑิตในกาลก่อน แม้ถือกำเนิดในสัตว์เดียรัจฉาน ได้กระทําความเพียรจนได้รับบาดเจ็บเห็นปานนี้ แต่ก็ไม่ละ ความเพียร ส่วนเธอออกบวชในศาสนานี้ ที่จะนำออกจาก ทุกข์ได้ เพราะเหตุไรเล่า จึงละความเพียรเสีย มนุษย์ในโลกมีความเพียรพยายาม ที่จะทํางานตาม ปณิธานที่ตัวเองได้ตั้งไว้ให้สำเร็จลุล่วง ได้ทุ่มเททั้งแรงกาย แรงใจ ทุ่มเทสติปัญญา บางท่านถึงกับเอาชีวิตเป็นเดิมพัน