อยู่ไกล ก็เหมือนใกล้ : หน้า 167/571

suall อยู่ไกล ก็เหมือนใกล้ ๑๖๖ พระผู้มีพระภาคเจ้า และพระอรหันต์ทั้งหลาย แล้วโยนดอกไม้ - ก๋า ขึ้นไปกลางอากาศ พร้อมกับอธิษฐานจิตว่า “วันพรุ่งนี้ ขอพระพุทธองค์พร้อมด้วยภิกษุสงฆ์ ๕๐๐ รูป ได้โปรดมารับ ภัตตาหารที่บ้านของข้าพระองค์ด้วยเถิด” ด้วยพุทธานุภาพและด้วยความเลื่อมใสมั่นคงใน พระรัตนตรัย ดอกไม้นั้นได้ลอยไปอยู่เบื้องบนของพระทศพล ลักษณะคล้ายเพดานดอกไม้ทิพย์ พระบรมศาสดาซึ่งประทับอยู่ วัดพระเชตวัน เมืองสาวัตถี ทรงทราบทันทีว่า นางจูฬสุภัททาได้ นิมนต์พระองค์ในวันรุ่งขึ้นที่บ้านของพ่อสามีในเมืองสาเกต ขณะเดียวกันนั้นเอง ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีได้มาที่ วัดพระเชตวันเพื่อนิมนต์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระพุทธองค์จึง ตรัสกับอนาถบิณฑิกเศรษฐีว่า “วันพรุ่งนี้จะต้องไปฉันภัตตาหาร ที่บ้านนางจุฬสุภัททา” ท่านเศรษฐีสงสัยว่า ตอนนี้ลูกสาวได้ ย้ายไปอยู่เมืองสาเกตแล้ว เมืองสาเกตกับเมืองสาวัตถีห่างกัน กว่าร้อยโยชน์ ตนยังไม่เห็นมีใครมานิมนต์พระองค์ ทําไม พระพุทธองค์จึงตรัสว่า ได้รับนิมนต์แล้ว เพื่อคลายความสงสัย พระบรมศาสดาจึงตรัสขึ้นว่า “ถูกแล้วท่านเศรษฐีอุบาสิกาผู้เป็นสัตบุรุษ แม้อยู่ไกลถึงร้อยโยชน์ พันโยชน์ ก็ย่อมปรากฏต่อเรา เหมือนภูเขาหิมพานต์ที่ตั้งอยู่