ธรรมะเพื่อประชาชน: การเดินทางสู่ความสุข : หน้า 90/571

ธรรมะเพื่อประชาช รักษาใจเพียงหนึ่งเดียว ៨៩ การไปสู่อายตนนิพพานเปรียบเสมือนการเดินทางไกล จําเป็นจะต้องมีเสบียง คือบุญเป็นเครื่องสนับสนุน ให้เราได้ สร้างบารมีอย่างสะดวกสบาย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ ได้สร้างบารมี ๓๐ ทัศ จนเต็มเปี่ยมบริบูรณ์ ในที่สุด ก็ได้ตรัสรู้เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็เพราะทรงอาศัย บุญอย่างเดียวเท่านั้น ดังนั้นบุญจึงเป็นเรื่องสำคัญที่สุด ที่เรา ควรทำความเข้าใจและขวนขวายทำกันให้เต็มที่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า “สุทททส สุนิปุณฺ จิตฺต รกฺเขถ เมธาวี ยตฺถ กามนิปาติน จิตต์ คุตฺนํ สุขาวห์ ผู้มีปัญญา พึงรักษาจิตที่เห็นได้แสนยาก ที่ละเอียด ยิ่งนัก มักตกไปในอารมณ์ตามความปรารถนา เพราะจิตที่ รักษาไว้ได้ดีแล้ว เป็นเหตุนําความสุขมาให้ ตามปกติของใจที่ยังไม่ได้ฝึก ยังไม่เคยทําสมาธิให้ หยุดนิ่ง มักจะฟุ้งซ่านเลื่อนลอยไปถึงคน สัตว์ สิ่งของ บางครั้ง ไปเกาะเกี่ยวในกามคุณทั้ง ๕ คือ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส เมื่อมีอะไรมากระทบใจ ก็ไม่สามารถควบคุมได้ในยามประสบทุกข์ ก็ไม่สามารถระงับความทุกข์นั้นไว้ได้ หรือถึงคราวประสบ สิ่งที่ดีๆ ก็หลงยินดีจนลืมตัว แต่ถ้าหากเราหมั่นประคับประคอง