ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อันตราภรรมาบท หน้าที่ 9
เล่าขอรับ ? พระเณรได้สูญเสีย แม้หมอถามซ้ำไม่ได้ตอบว่ามอะไร ขณะ
นั้น หมอจึงได้กล่าวว่า ท่านผู้เจริญเจ้าขา ท่านไม่หาความสบายให้แก
่ ตัวของท่านเอง ก็ถามแต่ใจเถิด ตั้งแต่วันนี้ไป ขอท่านอย่าได้กล่าว
ว่า หมอคนนี้รักษาภรรยาเรา ถึงข้าพเจ้ายังจะไม่กล่าวว่า ข้าพเจ้าเป็น
หมอรักษาตนท่าน เพื่อกันความเสียชื่อของข้าพเจ้า พระเณรถูกหมอ
บอกเลิกแล้ว เดินกลับไปวัด ครั้งแล้วดำริตนณตอนนี้ว่า ท่านแม่
หมอเขาบอกเลิกเสียแล้ว ท่านอย่าได้ละอึบอัดเสียนะ แล้วกล่าว
สอนตนด้วยคาถา:-
[ 3 ] ปฏรูปิตโต ติณฑิฉาย ปาลิตะ ! ท่านถูกหมอเขาบอก
เวชานาทิส วิวุชิโต เลิกจากการรักษา ทั้งเสียแล้ว
นิยโต มูลราชสุด เป็นผู้เกี่ยวข้องอุตุราษฎร อะมัว
กึ ปาลิต ปูชิสิ. ประมาณอยู่ไหวเล่า ?
พระจักปาลาเณรกล่าวสอนตนลงในข้อที่ 3 นั้นแล้ว บำเพ็ญ
สมณธรรม ลำดับนั้น พอมุ่งมัยมาล่วงแล้ว ทั้งคราวตาทิ้งสมของ
ท่านแตกพร่องกัน ไม่ก่อนไม่ลงง้าวกัน ท่านเป็นพระรัหันต์
ลูกวิปสาส แล้วเดินกลับเข้าสู่ พอถึงเวลินนิบาต ภิกษุทั้งหลาย
ไปเรียนว่า ได้เวลาแล้วรอบ ท่านก็บอกว่า พวกกันไปเถิด ข้าเจ้า
ตอบอสนึเสียดแล้ว ภิกษุทั้งหลายมาดูตอนของท่าน ได้พากันร้องให้ ตาเปียก
ตาเปล่าไปตาม ๆ กัน ภายหลังพวกมุนีทราบความ ต่างก็พากันมา