อันตราภรรรมนท์ หน้า 159 : หน้า 162/278

ประโยค ๑ - อันตราภรรรมนท์ หน้า 159 นฤดี โลเค อนามติ ที่ที่ไม่ตาย ไม่มีในโลก ยมธี สุจาอุฑ ธรรม โจ คำสัญญา ธรรม ไม่เบี่ยง- อธิษฐาน สวดปฏิ ธรรม เขียน ความสำรวมและความฝึกตน มีในที่ใด เถทวิรา เสวนาติ พระอธิษฐานที่นั่น เถท โลเค อนามติ นั่นเป็นที่ไม่ตายในโลก. ๒๘. เรื่องพระราชธรรมี มีเรื่องเล่าว่า พราหมณ์ผู้หนึ่งชื่อว่า เป็นคนขัดสน มีรฐา ใครจะบวงในพระศาสนา เข้าไปอาศัยวัด อุปัฏฐากพระบัง ปิดถาด วัดบัง ภิกขุอุคนครอาหาร แต่ไม่ยอมให้บวช วันหนึ่ง สมเด็จพระศาสดาทรงทราบอภัยยศ เสด็จไปวัดปราศรัยกับเขา ได้ ความอย่างนั้น กลับมาให้ประชุมภิญญ์ ตรัสถามว่า ใครจะลิกถึง อุปการะของพราหมณ์ผู้นั้นได้บ้าง ? จึงพระสริตรตราจางว่า ระลึกได้ คือพราหมณ์เคยใส่บาตรให้ทัพพี พระองค์จึงโปรดให้รำงสรวนกระทั้ง ให้บวชตามปรารถนาของพราหมณ์ ท่านเป็นองค์แรกได้รับอุปสมบทด้วย ญุติกัจฉกฏุลมาณา อย่างทุกวันนี้ ครับบวชแล้วเป็นผู้ว่ายสองง่าย ทำตามคำสอน ไม่ช้าได้สำเร็จพระรจนต์.