ประวัติของพระราชาในทันทปุรณคร : หน้า 255/278

Here is the extracted text from the image: ประโยค- อินคราฃธรรมบทแปล- หน้าที่ 252 ครั้งนั้น พระเจ้าก็เสวยราชย์ในทันทปุรณคร ในครร นั้นฝนไม่ตก เกิดอาภัยขึ้น ชาวเมืองพากันร้องทุกข์ต่อพระราชา ท้าวเธอกรงทำพิธีตามประเพณี ฝนก็ไม่ตก ชาวเมืองจึงขอทูลแนะแ้ให้ ของคงคลังดีของพระเจ้าชัยบัญชิโกรพรามา ฝนก็จะตก ท้าว เธอส่งพระหมดไปทูลขอมาได้ แต่ฝนก็ไม่ตกตามเคย ต้องนำช้าง ันไปคืน ของถวายราชราชาถือคุณธรรมที่งรบยุติ มาถ ถวายพระเจ้าก็เสวย เพื่อให้ทรงประพฤติดีงอารมย์อย่าง พระเจ้า ธัญชัยโกรพราม ทรงรณรงไปว่า ที่ทรงประพฤติวันนี้มีนปพร่อง บ้าง ทรงอิดอี้อึนไม่ยอมให้ก่อน ต่อพระหมดอธิษฐานอวย จึง พระราชทาน แต่งิงึงว่า ไม่คอยสนิทพระหฤทัย ขอให้ไปศรี พระราชามาดังจะได้รำสุขรี เมือพระหมดไปออก กุญแจง อย่างนั้น เมื่ออนุญาติให้พระมหามัดแล้ว ก็ออกให้ไปออกจาก ผู้อื่น โดยนับอย่างเดียวกัน พระหมดให้มณฑ์ฟัง ๑๑ คน แล้ว นำนำให้พระราชาของทนทรงประพฤติ ฝนจึงตกต้องตามดูดลูกา อยู่ เย็นเป็นสุขกันต่อมา ถึงเมื่อพระมหินไปรับพระราชทานมงคลก็ดี ในตอนแรกนั้น กล่าวโสภกว่า:- [๑๓๐] ตา สฤษฎี สิลฎู ขอเดชะ ๆ ข้าทูลพระองค์ผู้เป็น วิกฤตวน ชนาธิป ! พระองค์มีพระราช- ศรีทรงและสิถี ข้าพเจ้าราบ เกล้ากระแล้ว ๑๓๐. มญ. ๔/๓๓ ชา. ๔/๑๓