ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๑ อันตราคาถรรมปลเป่า - หน้าที่ 245
จำเริยกาล่วงมา พวกเราพากันกลับมาแสดงที่ถวรชคฤ
อีก อุคคเสนเป็นผู้แสดงด้วย มหาชนพากันไปดูนา สุมเดือพระ
ศาสดาทอดพระเนตรเห็นเข้ายืนอยู่ในภาย ในเวลาแสดงพอคะมะ
ดีงาม 3 รอบบนปลายไม้ คนออกันเกรียวกราว เวลาที่พระองค์
เสด็จผ่านไป คนกลับมาดูเสด็จดง เขาแปลกใจ เพราะธรรมดาพระ
กับลูกครสสนุกผิดกันเพียงไร ในนั้นจึงเป็นอย่างนี้ ถึงแสดงไปก็เปล่า ฯ
พระศาสดารับสั่งให้พระโมคลัลนะแปลกเขาให้แสดงไปเดิด คันนี้ทำ
ให้เขาเห็นไปเองว่าพระต้องการดู ถึงกับโดยดีสังกาบนปลายไม้ดัง 14
รอบ พระเกราะไปบอกเป็นโฉลกว่า:-
๑๒๓ อิทธิ ปลสุ นบุญบุตร เชิญดูเกิด อุคเสน! ผู้เป็นบุตร
อุคเสน มหาพูล ละคร ผู้กำลังมาศ
กิโร รา ปริสาย จงทำความพอใจแก่สมุนชน
หาสุขสุ มหาชน จงย่มมหาชนให้เฒ่า
อุคเสนตอบเป็นโฉลกว่า:-
อิทธ ปลสุ มหาปญฺญ เชิญดูเกิด ท่านโมคลัลนะแปลก ผู้นี้
โมคลুলาน มหัทธิ ปัญญามาก ผู้มีฤทธิ์มาก
กิโร รา ปริสาย ผงะทำความพอใจแก่สมุนชน
หายามิ มหาชน จะย่มมหาชนให้เฒ่า
๑๒๓. มธ. ๔/๒๕