ความหมายของชีวิตและความตาย : หน้า 135/278

๖๖ อุทัย อโณ จ ศรีษะ ข้าพะพุทธเจ้า คันหาอยู่ ทั้ง กีรส จ วิลาสส จ เมืองบน ทั้งเมืองล่าง ทั้งด้าน อนุสาว นารีฉฬามิ, งานทั้งในศิลและศิลเลิงทั้ง หลาย มีได้ประสบเลย โคธีโก โส กุฑี คต. พระ โคธีกรนั้น ไป ณ ที่ไหน ? ก็พระโคธีกรรนี้ ถึงแก้ต้องปรีนิพพาน ด้วยได้บรรจธรรมวิธีพระ อย่างอาชีวิตนำแกล เป็นได้บรรจธรรมวิธีแล้ว ก็ปรินพานพอดี แม้จะตายด้วยวิธีอย่างใด ๆ ก็ ถอดปายปล่า เพราะไหน ๆ ก็จะตายไปด้วยกันแล้ว ไม่ตายด้วยอาการ อย่างนี้ ก็จะต้องตายด้วยอาการอย่างนั้น ไม่ตายด้วยอาการอย่างนั้น ก็จะต้องตายด้วยอาการอย่างอื่น ๆ ต่อไป ไม่ตายในคราวนี้ ก็จะต้อง ตายในคราวหน้า หรือไม่วันนี้ก็วันหน้า อย่างไรเสกต้องตายเป็นเที่ยงแท้ ต่างแต่ไม่รีรอซ้ำเท่านั้น แม้สมเด็จพระมุ่งพระภาคเจ้า ก็ได้รับรัส ไว้แล้วว่า:- "อุป๙ วท ชีวิต อิท โอริ วาสสตาปี มยุโยติ โย เจ็พ อติจุฬ ชีวิต อดถก โส ราช มยุโยติ." แปลว่า "ชีวิตนี้น้อยนักหนา จะต้องตายภายในแต่ ๑๐๐ ปีเป็น แท้ แม้ถ้าผู้ใดเป็นอยู่ได้เกินกว่านั้น ผู้นั้นก็จะต้องตายแม่เพราะซารา โดยแท้แล" ดั่งนี้. และยังมคำของเด็กหญิงคนหนึ่ง ซึ่งกล่าวหักเก็บ ดอกประทุมอยู่ในสระ พลางกล่าวคำนี้ แสดงความร่วงโรยของชีวิตว่า:- ๒๖. ม.ค. ๕๕