การวิเคราะห์และแปลคำธรรม : หน้า 199/278

ประโยค ๓ - อันดับคำธรรมมาแปล - หน้าที่ 196 ทณุวิญญู อานุญาย และไม่ลงโทษต่อผู้ที่ควรลง โทษ อนุโหว วิสม มคุคิ ก็เหมือนคนตาบอดไม่รู้ทางที่ไม่ น ชานาติ สมสม เรียบร้อย ไปสู่ที่เรียบร้อยบ้างไม่ เรียบง่าย โย จ เอตานิ ธานานิ สวนผู้ใด เห็นฐานะน้อยในใหญ่ อนุฌาณิ สุพงโล เหล่านั้นโดยประการทั้งปวงแล้ว จึง ลิขิตอุรมุนาสเลยวย สั่งการตามที่เห็นดีแล้ว สวา โวหารตุรมาริติ ผู้นั้นแลควรสั่งการ เนกุนฏุมพนา สุกกา อันผู้อ่อนใ ไปส่วนเดียว หรืออัน เอกนุตดินฺ ถวา ผู้เข้มแข็งไปส่วนเดียว ไม่อาจตั้ง อุดิ มหเนต จปปู ตนไว้ในความเป็นผู้ใหญ่ ตสมา อุฬามาอเจร เพราะฉะนั้น พึงประพฤติให้ถูก ทั้งสอง ปริจฺโต มุกฺโห โหติ ผู้อ่อนใ ไป คุกเข่าข่ม อติกุโข วรวา รุนแรงไปมิได้ เอกญา อุญญา อนฺญา ผูใหญ่ผู้ลักษณะทั้งสองนี้แล้ว อนุมโนชฺฉ สมาเจร พิงประพฤติตามสายกลาง พหมูปิ ฤาติ โต ฤา ย คนรักแล้ว พูดมาไปมิ ทุติญฺโญ ปี พฺุฒ ภาสติ คนโกรธแล้ว พูดมาไปมิ น อิฐฏีการณา ราช บ้านตรา เพราะหญิงเป็นเหตุ ปุตฺต มาตฺตุกมฺภลิ พระองค์ไม่ควรให้มำตตรเลย