ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๑ - อันตราความมบแปล - หน้าที่ 38
เมื่อพระองค์ได้รับเชิญเชิญของหลากเทพดาแล้ว ทรงเลือกฐานะที่ควรเลือกใหญ่ ๆ ประกาศแล้ว ดูจิตกฤษฎิรูปนี้ไปถือภูติสนิ ในศักราชฤกุล เป็นผู้อื่นพระประจุญาติหลายบำบัดบารอม เอา สมบัติเป็นอันมากเข้าใจ ให้พลัดพรากอยู่ในราชกุลนี้ ทรงเจริญวัยเต็มใหญ่ขึ้นโดยลำดับกบาล เสวยถามสุขบิตอยู่ในปราสาท ๓ หลัง อันเหมาะแก่กุศลทั้ง ๓ เปรียบความว่าดัยสิริสุขในเทวโลก ซึ่งไม่มี โลกก็สุขอย่างใดจะเปรียบปาน แต่มิในสมัยเสด็จพระพาสส่วนพระราช-อุทยาน ได้ทอดพระเนตรเห็นเทวดาทั้ง ๓ คือคนเจ็บ คนตาย อันเรียงรายอยู่โดยลำดับกัน ก็จักให้รังสั่งเวสวดพระทัย เวียนไป ชวนบ้างจะเสด็จกลับ เป็นเหตุให้อดพระหทัย ไปให้บ่อหน่ายใน รุขาววิสัย " หฤทูปณ มาราวโล " เพราะมาราวามีทุกข์เท่า จินใวามที่ ๕ อันเป็นที่เสด็จกลับ ก็ทอดพระเนตรเห็นบรรพชิตเข้า พอดี ชักให้ความยินดีพอใจในการบวชเป็นบรรพชิดเกิดขึ้นว่า " สาทู โป ปุณพุชชา " การบวชดีนักแล ดังนั้น จึงเสด็จไปยังพระอุทายน พักสำราญพระอริยาบท ฮ่วนวันและคืนให้หมดไปโดยลำดับ ไป ณ ที่นั้น ประทับนั่งแทบฝังสระงคโบกธรณี เป็นศึกษาพระธาตุ เมื่อพระองค์ ประทับอยู่ด้วยพระอาระกาอย่างนั้น วิสสุกรมพระพุตรเปลเปรเป็น นายช่างกลมา ช่วยประดับพระคาถาให้แล้ว ทรงสดับ ข่าวสารอันแสดงความทีราหลุกุมารประสุทธิ จิรงทรงทราบในพระทัยว่า ความเสน่หาเอ๋อไปในเพราะบุรุษ เป็น็กกลสที่มีกำลังมาก แล้วได้รง คำวิรา บ่วงเครื่องผูกอัน ยังผูกไม่มันนักเพียงใด เราจักจัดคัดให้ขาด