เรื่องราวมหาวนาฏิชและการทำบุญ อันตรคาถาธรรมบทแปล ภาค 1-8  หน้า 231
หน้าที่ 231 / 278

สรุปเนื้อหา

เรื่องราวเกี่ยวกับมหาวนาฏิชที่ถูกเล่าขานว่าได้บรรทุกเผือก 450 เล่มในระหว่างการเดินทาง เมื่อถึงระยะหนึ่งฝนตกทำให้น้ำที่เต็มแม่น้ำไม่สามารถข้ามได้ จึงต้องพักขายของระหว่างทาง ในช่วงนี้พระศาสนาได้ถูกส่งเข้าไปในเมือง และมีการทำบุญตลอดสัปดาห์ จนท้ายที่สุดมหาวนาฏิชได้รับพุทธานุมัติ ผลสุดท้ายเป็นการเกิดใหม่ในดูสิทิวินาม

หัวข้อประเด็น

-มหาวนาฏิช
-การเดินทางในสมัยโบราณ
-ประเพณีการทำบุญ
-ความสำคัญของพระพุทธศาสนา
-ผลของการทำบุญ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

135 ปีบูนุกสนฺตา เอกกี คงกล้า มุขจนปริสสุดติ ปากกีชีด โอมามน น ปารม เลิกเถอะ ไม่ไหวแน่ ปรูตว มโหทธิ. หัวน้ำใหญ่มึมเต็มที่. ๕๕ เรื่องมหาวนาฏิช มีเรื่องเล่า ว่ามหาวนาฎิช เอกมิส ( ขอมคด้วยอกคํา ) บรรทุก เผือก ๔๕๐ เล่ม ออกอากูรพรกาสมไปรุงสวดดี สิมแม่่น้ำนแห้ง หนึ่งในระหว่าทาง ปลดเกียวนพักอู่ยนี้ คิดว่ารังนี้ถึงจํ้าข้าผ่าแม่น้ำ ตอนกลางคืนฝนตกใหญ่ น้ำลากเต็มแม่น้ำ ๓ วัน เป็นอึ่งยังข้ามไม่ได้ เขาจึงคิดว่า เรามาใกล้แล้ว ถ้าจักเดินทางต่อไปอีกจะเน้นซ้า เราจักพัก ทําการนานาขายอยูในที่นี้เสื้อผ้า ๓ ฤดูตลอดปี พระศาสนาจะส่งเข้าไป บืนทาบในเมือง เห็นมหาวนาฎิชแล้ว ทรงยิ้มพระาย พระอน ใน เห็น จึงทูลถามเหตุ พระองค์ทรงบอกว่า มหาวนาฎิช ไม่เคลื่อนยิ่งถึง อันตรายแห่งชีวิตของตน มัวคิดแต่จะพักขายของอยู่ในที่นั่นจึงไป ได้ออกสัปดาห์เดียวกันนี้ พระอนทักตรบความแล้ว ทูลบูชาพุทธานุมัติ ไปบอกให้เขารู้ตัว เขารู้สึกตัวแล้ว ทําบุญตลอดสัปดาห์ ได้สำเร็จ โสลาดไปผล ถึงวันที่กำหนด ตายไปเกิดในดูสิทิวินาม ตอนที่ตรัสละ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More