ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๑ - อันตรคามนมภาพ - หน้าที่ 142
โยนิ ลุทธาน มามูลี ได้คำบ่นเป็นมนุษย์
วาคม ศิลสมปูโน รู้ข้อความจากกล่าว สมบูรณ์
กามิน ดูลิ พุฒ. จัดสร้างกุศโลไว้ไม่กา.
เมื่อพระเจ้าเสนอให้โคส ได้ฟังพระดำรัสของสมเด็จพระบรม-
ศาสดาอย่างนั้นแล้ว ได้พระสติกลัวภัยนันจะตกถึงพระองค์บ้าง เสด็จ
กลับรับสั่งให้ปล่อยคนและสัตว์ให้เตรียมไว้สำหรับพระเดาะห์
นันเสีย คนทั้งหลายอาศัยพระมังคลาภิทวี จึงได้ชีวิตคืน จึง
พากันสรรเสริญพระนางในการประทานชีวิตแก่พวกเขา เวลาเย็น
ภิญญาพูดกันถึงเรื่องนั้นในธรรมสกา สมเด็จพระศาสดาเสด็จไปถาม
ได้ความแล้วก็ตรัสว่า พระนางประทานชีวิตแก่แสนแสนในชนนี้เท่า
นี้ก็หาไม่ แม่นในชาติที่ผ่านมาเคยประทานเหมือนกัน ครั้งแล้วทรงนำ
อดีตนานมาเล่าประมาณว่า :- เปนอคิลา พระราชบุตรของพระเจ้าพาราณสิปัตรา
ราชสมบัติ เข้าไปบงสรงพทรักษ์ที่ตุ้น ไทว่า ขอให้ช่วยให้ได้
ราชสมบัติ ถ้าได้สมปรารถนาาจะทำพิธีกรรมด้วยเลือดพระคอง ของ
กษัตริย์ ๑๐๐ พร้อมทั้งพระเมสีองของรีเหล่านั้นด้วย ต่อมา
พระราชบิดาวงค์ตแล้ว ได้ราชสมบัติด้วยประสงค์ เลยก็ทึกเอา
ว่า ได้ด้วยเทวดิก็จะทำพิธีกรรม (แก้สิบบน) จึงที่เรปราบ
ปรามต่างประเทศได้ครบแล้ว จับบัตรรีเหล่านี้พร้อมทั้งพระเมสี