ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๑- อนันตราคธรรมบท: หน้า 148
๒๒. เรื่องอานันทเศรษฐกิจ
มีเรื่องเล่าว่า ในกรุงสาวัตถี มีเศรษฐีคนหนึ่งชื่ออานันทะ มีมูลนิธิถึง ๘๐ โกฏิ แต่เป็นคนตระหนี่งดั่ง ถึงคืนข้าวประชุมพระศาสนา
ข้อมูลสติ ๓ ครั้ง อย่าเข้าใจว่าทรัพย์ ๔๘ โกฏิ นี้มากแล้ว
ทรัพย์มีอยู่ไม่พอให้ใคร พึ่งทรัพย์ใหม่เพิ่มขึ้นอีก แม่เพียงจับจ่ายที่จะเหรียญ ฯ ( กหาพนะ) ทรัพย์ก็หมดได้ เพราะฉะนั้น
[๘]. อญชนา ขข ทิฆวา บัณฑิตพึงเห็นความหมดไปแห่งอุปนิสัย อายจ น้ำมันหยดพลาล ความก่อขึ้น
มรุณญจ ภามหรํ แห่งตัวปลวก และความรวบรวม
ปญฺญโต มสมาวส. มาเหงตัวผง ( เป็นตัวอย่าง ) แล้ว พึงครองเรือนใจ
๒๓. เรื่องสุปุปพุทธกุฎี
มีเรื่องเล่าว่า สุปุปพุทธะผู้เป็นโรคเรื้อน นั่งอยู่ท้ายประชุม ฟังพระธรรมเทศนาของสมเด็จพระพิมพพระภาค ได้บรรลุโสดาปฏิผล
ปรารถนาจะทุกคนตื่นได้ ไม่อาลัยหวาดเข้าไปลาปประชุม จึงอ้อนสมเด็จพระศาสดาเสด็จกลับ ตามไปลูกที่วัด ท้าวสักกเทวราชทรงตราบ
ปรารถนาจะทอดลงใจเขา จึงเสด็จไปถามที่กลางทางว่า ท่านเป็นคน ขัดสนยากไร้ เราจะให้ทรัพย์นั้นไปบ่าว ถ้าพูดว่า พระพุทธเจ้า ไม่ใช่
๕๖. ธม. ๓/๒๐