ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๓ - อันตราความแปล - หน้า that 231
ตรสุ ๓ พฤษภา ปีขนูติ เขามากคนย่อมกระหยิ่มต่อ ท่าน
เนรียกา วิย สุภาคามินี เหมือนสัตว์รนกระหยิ่มต่อผูไป
สรรค์ค่านั้น
๒๑. เรื่องนางอุสุสุทาทา
มีเรื่องว่า อนาถปินติกเศรษฐี เป็นสหายของอุตสาหเศรษฐี ชาว
อุตสาหครแต่งงาน เคยศึกษาภิศิลป์ร่วมอาชาร์ทกันมา และทำสัญญากันไว้
ว่า ถ้างบหนึ่งมีรดบ บ้างนึ่งมีรดบ จะให้แต่งงานกันภายหลัง เมื่อ
เศรษฐีทั้ง ๒ มีบุตรธิดาโตแล้ว อุตสาหฐีบุกขยาเข้าไปขายของซึ่งดิวดี พัก
อยู่ที่บ้านอันดาอันดาอันดา 1 ให้มาดสาวอุสุสุทาทาเป็นผู้รับรอง
นางคอยปฏิบัติตนอนาถเศรษฐีชอบใจ อ้างถึงสัญญานั้นตอนอนาถปินก-
เศรษฐี ขอบุตรให้แก่บุตรของตน เป็นผลสำเร็จโดยเรียบร้อย เมื่อนาง
อยู่ในสกุลสามี บัดข้องด้วยเรื่องศาสนา เพราะนับถือองค์พระพุทธเจ้า
เขานับถือพวกซีเปลือย (อเจล)
ครั้งหนึ่ง เศรษฐีมานที่บ้าน นิมนต์พวกซีเปลือยไป และเรียก
ให้คุณอาไปถวายพระ นางจะอาใจ ไม่กลัวออกมาไหม เหมาา
ซิเปลือยไม้ยงอาย เศรษฐีฝ่าเดือน กุญแจคือเสียทุกครั้ง จึงโกรธ
ถึงกับขับไล่ออกจากบ้าน แต่คนอื่นเขาห้ามไว้จงสงบลง แม้ผ้ารามว่า
เกิดอะกันอย่างนั้น นึกสนเท่ห์อยู่ จึงให้คนไปตามตัวลูกสะใภ้มาถาม
ถึงพระของนางว่า:-