พระมหากษัตริย์สถะ : หน้า 182/278

ประโยค - อันตราคามธรรมของแปล - หน้าที่ 179 ๗๔. เรื่องพระมหากษัตริย์สถะ มีเรื่องเล่า พระติสสเสระ ฉันอยู่ในสกุลของนายมธุร (ช่างเลี่ยงระไน) ๒๑ ปี วันหนึ่ง พระเถระอยู่ที่นั่น เขากำลังหมั่นมือ พระเจ้าแผ่นดินให้กันมิราให้เธอใน เขาบ้างไว้บนเขียว ออกไปล้างมือ นกกระเรียนที่เลี้ยงไว้ เดินมาเห็นเครือมีเป็นเลือด เข้าใจว่าเนื้อ จิกกินเสีย เขากลับมาไม่เห็นแก้ว ถามพระเถระว่า ท่านเอาไปหรือ ? ท่านปฏิสัมเคราะห์รอไปบอกครรษา ลงความว่า พระเถระเอาแก้ว ภรรยาค้นไม่เห็นด้วย เขาทุ่มหินเอเชือกมัดศีรษะ ของพระเถระ เอาไม้บั่น เข้า จนเลือดออทางปากจมูก นิตย์ตามทะเล้น คู่เข็ญให้ท่านรับ ท่านก็ไม่รับ ขณะนั้นนกกระเรียนได้กลิ่นเลือดเข้า เขากำลังโกง ดาวว่า กงกรออะไรของเจ้า เตออกไปเต็มแรง นกชักคันอยู่ที่นั่นเอง พระเถระจึงถามว่า นกตายหรือไม่ ? เขากลับอึกว่า คุณจะตายเหมือน มัน พระเถระให้ขอผ่อนเชือก แล้วบอกว่ากินแก้ว เขา ผ่าท้องดูเห็นแก้วแล้ว ตัวสั้นขวัญหาย หมอกราณของมาโทษ การทำอะไรด้วยใจบา หยุดนักพลันเล่น ไม่พินิจให้ถ่องแท้ อันดับ เป็นเช่นนี้ พระเถระผู้เป็นพระจีนาสพ ไม่ถือโทษ ยอมกให้ แต่ไม่ รับนิมนต์ดั้นก่อน กล่าวว่า :- [ 122 ] ปฏิจฺฉิม มูมิน ภูฏฺ อาหารเขาอุ้งไว้ให้พระมณี ๑๒๒. มธ. ๕/๔๘