พระเจ้าและความมั่งคั่งในอดีต : หน้า 116/278

ประโยคŧ - อัคราคา ธรรมะ แปลก - หน้า ที่ 113 อย่างนั้นสิ ภิกษุทั้วหลาย ! เมื่อจะทรงสรรเสริญพระเจ้า ได้ตรัสพระ คาถานี้ว่า :- " ยาถิ ภมิร ปุ๋ม วดุณเณธ เราย์ คาม มุติมี จร. " แปลว่า " แมลงงาม ไม่ทำดอกไม้ทั้งสีและกลิ่นให้เสียหาย คลึงเคล้า เอาแต่เกสรแล้วบินไปฉันใด พระมุติมีที่ชั่งใจเที่ยวไปใกล้ด่านบ้านฉันนั้น. " เมื่อจะทรงสรรเสริญคุณของพระเจ้าให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ได้ตรัสอีกว่า ภิกษุ ทั้วหลาย ! ไม่ใช่แต่คันนี้เท่านั้น แม้ในกาลก่อน ๆ มาโมกคลาลนะ ถึงเคยทานเศรษฐีนี้นมาแล้วเหมือนกัน แล้วทรงเล่าเรื่องในอิลิสาสดากว่า :- [ อิลิสาสดา ] ในอดีตล เมื่อพระเจ้าพรหมทัตเสดวรานชมอยู่ในเมือง พรานสี ยังมีเศรษฐีผู้หนึ่ง ชื่ออิลิสสะ ตั้งบ้านเรือนอยู่ในเมืองนั้น เขามีทรัพย์สมบัติ ๘๐ โกฏิ แก่เป็นเศรษฐีซึ่งเนียว วันหนึ่งเขาไปฝ่า พระเจ้าพรหมสถลบัม เห็นชาวชบทุบบานจาเสน่ของมีรส ต่าง ๆ อยู่ ก็นึกออกา จะทำกินก็กลัวใคร ๆ จะทำกินด้วย และกลัว ทรัพย์จะหมดจะเปลือง อตรนหนออยากไปได้ จึงให้ไปซื้อขน ๑ เพื่อมิให้ช้างไปแอบกินที่สมุทุมิไม่แห่งนี้เสื้อด้วย ฝ่ายบิดา ของเขาเป็นคนใจบา ทำบุญเป็นอันมาก ตายไปเกิดเป็นพระอินทร์อยู่ใน เทวโลก เมื่อส่องทิพยมายทรงว่ามา บุตรของตนเป็นคนตระหนัดจัด ใครจะทรมานให้หายตระหนัด และให้จ้ากำบุญทำทานเป็นต้น จึงแจงแล