อรรถาธรรมบท และเรื่องนจากนมารดา : หน้า 165/278

ประโยค ๑ - อันดับอรรถาธรรมบท - หน้า 162 เอวัง นิสรสุสมุพนโน ภิกขูจึงพร้อมด้วยที่พึงพา อภัยอย่าง ภิกษุ อารทุวิริโย นี้ ปรารถนาความเพียร ภาวะคู่ สติ ธรรมำ นำพิสูจน์ธรรม บำเพ็ญคุณธรรม โยคคุณเบสมุส ปฏติยา เพื่อบรรลุคุณที่เกษมจากโยคะ ปาอเน อนุปุปาเทน จะพิ้งบรรลุธรรมเป็นที่สิ้นสงโยชน์ สุขพลิโบชนกุย. ทั้งปวงได้โดยลำดับ ๒๔. เรื่องนจากนมารดา มีเรื่องเล่าว่า นางกาญจนาไปบ้านสามี แต่ถูกามาราคาหนังไว้ ด้วยจะทำขนมให้ดีมือไปด้วย ฝ่ายสามีก็ส่งคนมารับให้กลับบ้านครั้น ทำขนมเสร็จ พระหลวงตาขึ้นปฏิบาทบ ท มารดาเป็นคนในบุญ เอา ขนมใส่ถาดเสือบ้าง หลวงตาได้นมกลับอลออกมาชำเค้าเข้าไปรับอีก ๔ รูป ขนมหมด ต้องทำใหม่อีก พระหลวงตาพวกนั้นเข้าไปรับอีก นาง ใส่ถาดรตขนมอีกโดยนัยนี้ถึง ๔ ครั้ง เป็นอว่านางกาญจนต้องคอยอยู่ ส่วนชายทางโน้นเลยผ่านหญิงอื่นมาเป็นภรรยาเสีย นางกาญจเสียดายใจหมายว่า พวกกิริยาลักษณะกลัวเรือนของตัว กราวนี้เห็นภิกษุก็ติ๊กให้วาให้ ไม่เลือกหน้า จนภิกษุไม่กล้เดินผ่านทางนั้น สมเด็พระศาสตราภร ความเป็นไป เสด็จไปบ้านจะจับเหตุนี้ แสดงธรรมให้บรรลุโสดาปัตติผล แล้วเสด็จกลับผ่านหน้าพระสาน พบพระเจ้าแผ่นดิน ลูกจามได้ความแล้ว