วรรณกรรมและธรรมะในพระพุทธศาสนา : หน้า 56/278

อา ปสุสมิ กำลัง แล้วถึงจุดเนื้อชื่อกะนี้ สุวิหินวะ ภาษิตดี. ผู้เสือมสุขจากหมูฎามอยู่. สมดีพระบรมศาสดา ทรงปราบพระเทวทัณฑและพระอัครสาวก ให้เป็นเหตุ ตรัสเสาะหาคดอย่างนั้นแล้ว ภูมุ้งหลายได้รายมาดูอีกรือว่า ข้าแต่พระองค์ผู้จงเจริญ! ได้ยินว่าพระเทวทัณฑินิมิตพระอัครสาวกทั้ง ๒ ให้นั่งทั้ง ๒ ข้างแล้ว ได้ตามอย่างพระองค์ ด้วยตั้งใจว่าจะจดแถวลง ธรรมอันเชิญอย่างพระพุทธเจ้า เมื่อภิญญาทั้งหลายได้รายมาดังนี้แล้ว พระองค์จึงได้ตรัสว่า พระภูมุ้งหลาย! ไม่ใช่ครั้งนี้เท่านั้น แม้ครั้ง ก่อน ๆ เทวทัณฑี ก็พยายามทำอย่างเรามีอนกัน แต่ก็ไม่อา แล้ว ทรงเล่าเรื่องในวิรกชาดกว่า :- [ วิรกชาดก ] เมื่อพระโพธิสัตว์สวยพระชาติดเป็นก้าน้ำอิสรา กน้าชื่ออิสรา ชำนาญในทางน้ำ ลงน้ำจับปลากินได้โดยคล่องแคล่ว กากบือ สุวิหรีเห็นดังนั้น ไม่รู้จักประมาทตัวของตัว คิดเอาอย่าง จิงลงค้ำน้ำ เพื่อจับปลากินบ้าง พอตาลงไป ถูกสาหร่ายพันคอ ขึ้นไม่ได้ เลอวบือน้ำ ตาย นางกาฝั่นเป็นเมียเห็นตายไป จึงเทือกตามหาภาพนาน้ำชื่ออิสราแล้ว ถามถึงข่าวรากผิวของคน ก่าน้ำชื่ออิสรา จึงแจ้งว่าราบ เป็น คำถามและคำตอบกันดังนี้ว่า :- กาถาม [๔๑] องิริตา ปสุ Poly สุกัญ มุขุภาคินี เออ พ่อน้ำวิสระ! ท่านเห็น นุกผู้วานไพรเพราะ มีร้อยคำ ๔๐. ม.ค. ๑๒๔๘. ไว. ๑๓๕