ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค 3 - อันดับอาธรรมบทแปล - หน้าที่ 208
[ Prost สวัสดี ]
ครั้งพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชย์ในกรุงพุทธารามสี พระโพธิสัตว์ เกิดในสกุลพราหมณ์ ไปรับนิมสวิชาในเมืองตักศิลาสำเร็จแล้ว ละกามออกบวชเป็นอยู่ ได้อธิษฐาน ๕ สมาธิ ๘ อาวัชช์ในป่า หิมพานต์ มีวิรายาว ๕๐๐ ในกาลต่อมา พระสารีบุตรผู้เป็นศิษย์ ผู้ใหญ่ พานวิรา ๒๕๐ ลงมาอุ้นิคน กลับขึ้นไปในเมื่อจะโพธิสัตว์ ทำกัลกริยแล้ว จึงถามพวกศิษย์ด้วยกันว่า อาจารย์ของเราทำบรรลุ คุณวิริยะอะไรบ้าง ? พวกนั้นตอบว่า "ไม่ได้อะไรเลย เขาถามเมื่อใกล้ธนะว่า ท่านได้อะไรบ้าง ? ท่านตอบว่า นฤดี กฤติ กฤติ" ( นฤดีไม่มี ) ดังนี้ พวกศิษย์เหล่านี้รู้ไหม้นคำพูด คำว่า นฤดี กฤติ กฤติ เป็นวิธีหนาวอารมณ์ตามลักษณะอธิษฐานกฤติคุณอัน อาจารย์ได้มานั้น ตายไปเกิดในพรหมโลก ธรรมดาพระโพธิสัตว์ แม่ได้รูปสมบัติ ก็ไม่ไปเกิดในอรูป เพราะเป็นภัตสุข ศิษย์ใหญ่นั้นแจ้งแก่พวกศิษย์อื่น ๆ เขาไม่ลงความเห็นด้วย บางทีจะหมายว่าคำพูดดังนี้ก็ไป พระโพธิสัตว์ท่านบรรลุนั้นแล้ว ลงมาจากพรหมโลก กล่าวาคาพรหมานิยภาพของศิษย์ใหญ่่นั้นว่า :-
[ ๑๒๖ ] ปราสาทสมบูรณ์ สมาคมาน แมเมื่อมารวมกันตั้งพันปลาย กนุเกย บุ ๒ วุสติ อปฺปญา พวกเขาไม่มีปัญญา คร่า- ครวญกันไปตั้ง ๑๐๐ ปี
๑๒๖. มฑุ. ๖/๔๕. ชา. ๒/๒๕๔