ธรรมบทเกี่ยวกับมารและการประกาศของสมเด็จพระบรมศาสดา : หน้า 131/278

ประโยค 3 - อันดับธรรมบทแปล - หน้าที่ 128 จึงได้เข้าไปกราบบูชาขอพรเชิญเสด็จสมเด็จพระบรมศาสดา เพื่อให้ทรงห้ามปรามเสีย เพราะเหตุฉะนั้น สมเด็จพระบรมศาสดา เมื่อ จะทรงประกาศความที่ไม่ใช่วิทยาของมาร ที่จะล่วงรู้ทางด้านนี้ของพระองค์ทั้งหมดหลาย ซึ่งได้ประทานพระธรรมเทศนาว่า "เต Sinn สมปุญสีลาน" เป็นอาทิตย์ แปลโดยพญาชนะว่า "มารค้นคว้าอยู่ ย่อมไม่ประสบทางด้านนี้ของท่านทั้งหลายหลานนั้น ผู้มีศีลสงบพร้อม แล้ว มีปิติด้วยความไม่ประมาท รู้ชอบพิเศษแล้ว" ดังนี้. ก็คว่าม่า ๆ นั้น ตามที่เข้าใจนินโดยมาก เหมนักว่าเป็น ตัวฉิบหาย เช่นนจะทำความดีใด ๆ สิ่งที่กันทำลายไม่ให้ได้ทำความดี นั่น ๆ สิ่งที่ทำให้คาดแคล้วไปนั่นเอง เป็นตัวมาร หรืออย่างที่ เรียก่าน่าว่ามาร ในเรื่องของคำมาร ๆ ปรากฏูภาพ เครื่องทำล้าง ให้บุคคลตายไปจากคุณงามความดีทั้งนั้น เช่นมาร ๕ ขันธ์มาร เบญจขันธ์ได้ชื่อว่ามาร เพราะบางทีคับใจให้ ถึง กับต้องฆ่าตัวตายไปเองก็มี ก็เด็กมาร ก็เลสไดอามาร เพราะา เมื่อด คอยปนคำกิเลสแแล้ว เป็นต้องไปปีบปีบต่าง ๆ ให้เสีย คนไปก็มี อิสังขารมาร อิสังขารคิอกรรมที่เป็นอุคคุล ได้ชื่อ ว่านามาร เพราะทำให้เป็นผู้พลดาลง ๆ มังมาร มังอึอความ ตายได้ชื่อว่านามาร เพราะตัดชีวิตเสีย เทวปฏิมาร เทพพฤมิพู่ร้าย ได้ชื่อว่านามาร เพราะทำลายล้างไม่ให้ตั้งตัวดี ดั่งบรรยายมาวันนั้น และ เป็นเรื่องของมาร ๕ นั้น แต่กล่าวมา ในเรื่องพระโคติกะเร นี้ เป็นมารอย่างไหนนามาร ฯ หรือไม่ใช่ ผู้ใครจะรู้พึงสนิทฐาน