การศึกษาเกี่ยวกับธรรมบท : หน้า 105/278

ประโยคที่ ๓ - อันดับธรรมบทแปล - หน้า ที่ 102 อดิมนะ สนุกสุดโลก จ สุโข จ เป็นผู้ฝักใฝ่เป็นผู้เสี่ยงง่าย อุปปิจิโ จ สลูทุฤติ เป็นผู้มีอธรรมน้อย ประพฤติเมา สนติณุทริโ จ นิ ปลา จ มือนทรอริจามิ มีอิทธิร้อนระวังแล้ว มีปัญญา อุปคุปโล คูสา อนุคุปโล เป็นผู้ไม่คะนอง ไม่พัวพันในสกล ทั้งหลาย น จ บุฑท์ สมอาร ถิณจิ วิญญาณพิธีดีเดียวนหล่ออื่น ได้ เยน วิญญู ปร อุปเทยยุ์ ด้วยกรรมชั่วอาใจ ไม่พึงประพฤติ กรรมอันนั้น สักน้อยหนึ่ง (พึงแห ไม่ถือว่า) สุกโต วา เขมโน โหนฏุ ขอสัตว์ทั้งปวง จงเป็นผู้สุง มี สพฺพะ สตฺตา วญฺญู สุกฺตฺตา ความเขมม มิตินถึงความสุขเิด เย ภิร ปนฺฎุกฺติ สัตว์มีชีวิตเหล่าใดเหล่านั้นมีอยู่ ตลา วา ถาวรา วา อนุษเสสา เป็นสัตว์เลื่อลอดลาน หรือเป็นสัตว์ ติฏิที่ ไม่เหลือ ทิเมา วา เย มุฑนฺตา วา เหล่าใดเป็นสัตว์บ่าว หรือโตใหญ่ มาชฺชิมา รสุทกา อญฺญกุลา หรือปานกลาง หรือสั้น หรืออรผนีพ ทิฏฐา วา เยน อภิญฺญา เหล่าใด ที่เราได้เห็นแล้ว หรือ ที่เราไม่เห็น