เรื่องนางวิสาขา : หน้า 118/278

ประโยค 3 - อันดับ 115 ๖. เรื่องนางวิสาขา มีเรื่องเล่าว่า นางวิสาขามิชารมารดา ผู้มหาอุบาสิกา เป็นภิษิ ของชัชชนูเศรษฐี ผู้เป็นตระกูลของเศรษฐีในภัณฑ์นครเวียงจันทน์ อังคะ ในสมัยนั้นมีกอญได้ ๓ ขวบ สมเด็จพระบรมศาสดาส่งไป เมนทกเศรษฐีทราบว่า สมเด็จพระบรมศาสดาส่งมายังเมืองของตน จึงให้หานางวิสาขาผู้เป็นหญิงสาวมาแล้วส่งให้ปราบเสด็จพระบรม- ศาสดา พร้อมด้วยบารมี ๕๐๐ เป็นบริวาร สมเด็จพระบรมศาสดา ทรงแสดงพระธรรมเทศนา นางได้ฟังแล้วก็ได้บรรลุโสดาบัติผิด พร้อม ด้วยนางบารมีทั้ง ๕๐๐ แล้ว เมทกเศรษฐีก็มีมา ได้ฟังพระธรรมเทศนา บรรลุโสดาปัตติผลแล้วเหมือน เศรษฐีสกุลนั้น เลยชื่อว่าเป็นสกุล นับถือพระพุทธศาสนาเป็นสัมมาอภิธรรม โดยจากล่วงไป ยังมีเศรษฐีผู้หนึ่ง ชื่ออาคเศรษฐีในเมืองสวดี เขามีบุตรคนหนึ่ง เป็นเด็กฉูดนุ่ม ชื่อปูนวัตนิยมเกษ เขาสั่งบุตร ของเขาให้เลือกหาฝรยาตมตามชอบใจ บุตรว่า ฉันยังไม่อยากงาม ต่อ เมื่อไม่ได้มึงที่ประกอบด้วยบุญกิริยาสะอาด คือเป็นหญิงมีความงาม ๕ ประการ ฉันจึงมีมารยา เศรษฐีบิดาดังว่า มองอย่างไร? จึง ตอบว่า งาม ๕ ประการนั้น คือ ผมงาม ๑ เนืองงาม ๑ กระดูกงาม ๑ ผิวงาม ๑ วิ้งงาม ๑ เศษฐีกุลนี้เป็นมิจฉาทิฏฐิ นับถือพวกอเวลก คือพวกซีเปลือย ท่านบุญสนทนาที่มาแก่พวกซีเปลือยนั้น หรือแก่พราหมณ์