ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค 3 - อันดับอาธรรมบทแปล - หน้า ที่ 114
คนให้เหมือนอิสิสทร์รฐงาม ปลอดภัยในบ้านของอิสิสทร์รฐงาม ใน
คราวที่ตัวอิสิสทร์รฐงามจริง ๆ ออกจากบำบุกุยา อยู่ที่สุขุมพุ่มไม้ นั้น
แล้วส่งให้เจ้าของทรัพย์อย่างนั้น ๆ ออกเป็นทาน ความมีเลื่อมล่อไ ปถึงตัว
อิสิสทร์รฐงาม เรายึดกลับมา เลยเข้าบ้านไม่ได้ กลับถูกว่าถึงตัวเป็นคน
ปลอมเสียอีก ถูกคนในบ้าน็ดเสียแยะ เขาเสียใจ จึงไปฝากพระเจ้าพราณสี
ขอพระบารมีเป็นที่พึ่ง และเล่าเรื่องถอยว่าเป็นอย่างนั้น ๆ ทั่วเธอ
ก็รับส่งให้ทัว่มาทั้ง 2 ฝ่าย คือทั้งฝ่ายอิสิสทร์รฐงามและทั้งฝ่ายปลอม เขา
ทั้ง 2 มีรูปร่างเหมือนกันเป็นบ่อย คือเป็นคนกระจอกก็เหมือนกันเป็นต้น
ทว่าเธอถลายยมคนหนทาง ไม่รู้จะชำระกันอย่างไร ให้คนคู่เคลนสินสม
ของเบาบั๊ก ทีมีไม่ถูกเพราะเหมือนกัน และต่างคนต่างก็อ้างว่าเป็นอิสิสทร์รฐงาม
ศัตรูคู่ ตัวอิสิสทร์รฐงาม อ้างว่าช่างกล้ารู้จักเขา เพราะ
ช่างกล้าคัดคนของเขาอยู่เสมอ มันก็รชะของเขา ช่างกลอกดเห็น
จึงเกิดลำบากคนั้น ครั้นลำบากร่องรอยต่างคนต่างก็มีบนศรีษะด้วยกัน
ทั้งคู่ ช่างกลอกก็เลยบาปปัญญา ไม่ทราบว่าใครคนไหนเป็นตัวอิสิสทร์รฐงาม จึงได้กรมาทูลพระเจ้าพราณสีว่า
๑๒๐ อุโธ ชุบา อุโธ คุณี กระวยทั้ง 2 คน ข้องทัง 2 คน
อุโธ วิสหนจกบูม นัยัตเหล่าทั้ง 2 คน
อุโธนุ ปีโพ สีสด มีใบบนศรีษะทั้ง 2 คน
นาห ชามิน อิสิสทร์รฐงาม น้ำพระพุทธเจ้า ไม่ทราบว่าคน
ไหนเป็นอิสิสทร์รฐงาม
๑๓๐. ธิม. ๓/๓๓. ชา. ๒/๒๖