บทแปลประโยคจาก ‘อันธการวาม’ หน้า 87 : หน้า 90/278

ประโยค - อันธการวามบทแปล - หน้าที่ 87 ไหลหลั่งจากพระนาลาภ ท้าวเธอก็ทรงหยิบเอาผ้าที่วาสะอาดขึ้นเช็ด ผ้า นั้นก็กลายเป็นผ้าเก่าเศร้าหมองไป ท้าวเธอกลับได้ฉีกสัญญา ผ้า ขาวสะอาดอย่างนี้ ถูกเช็ดหน้าข้าวคราวเดียว ไกลกลายเป็นผ้าเก่า เศร้าหมองนักแล้ว โอ้ ! ส่งร่างทั้งหลายนี้ไม่มีเที่ยวจริง ด้วยเหตุดังว่า มานี้ คำว่า " โรหันด" จึงเกิดเป็นปัญหาแก้พระอุปัชฌายะ มาจน กระทั่งชาตินี้ เมื่อได้เวลาหอศิธาโศกโกมารวิต ได้อ้อมนำ้พัทธโญทกเข้ามา ถวายสมเด็จพระเทพเจ้า พระองค์ทรงรับธรณ์ไม่ ได้บิดามารดเสีย ตรัส ว่า ชีวา ! พระในวันนี้ยังมีไหม่หรือ? พระมหาโภณเถระกราบบูชาทูล สดเข้ามาว่า ไม่มีมีไหม้หรือ พระเจ้าข้า! สมาเดพระบรมศพาตรง ยืนยงว่า มิสิ ชีวก ! หมอชีวก โภมารังจึงส่งคนให้ไปส่งดูว่า ถ้า กระนั้น เจ้าจะไปสุวิปหรือว่ามีพระอยู่ในวัดบ้างหรือหาไม่! ในขณะนั้น พระอุปัชฌายะรู้ว่า คิดว่า นิ่งเป็นพระพี่นางของเรากล่าวว่าไม่มี เป็นแน่ จำเราจะต้องบันดาลให้มีพระขึ้นในวัดมาก ๆ แล้วก็ได้ บันดาลให้มีพระเต็มวัดอุ้มผง และให้มีการต่าง ๆ กัน คือบาง พวกกลังกีเย็บวิจร บางพวกกำลังงอวิจร บางพวกกำลังท่องหนังสือ ท่านนิรมิตให้มีพระขึ้นดังรูป ให้มีรูปหลายไม่คล้ายกันเลย คนใช้นั้น เดินไปพบในวัดมีพระมากมาย แล้วกะแผะตะลามาบอกหมอชีวิตว่า นายเจ้าข้า ! มีพระเต็มวัดที่เดียว