เรื่องสุพรรณการ: ช่างดอกไม้และการถวายดอกมะลิ : หน้า 153/278

ประโยค 3 - อันดับธรรมเนียม - หน้า 150 4. เรื่องสุพรรณการ มีเรื่องเล่าว่า ช่างดอกไม้ชื่อยามะนะ ตอนได้เก็บดอกมะลิไป ถวายพระเจ้าพิมพิสาร 8 ท่านนาทุกวัน และได้รับพระราชทานวันละ 3 กาหปนะ อยู่มาวันหนึ่ง เขานำดอกไม้ไปถวายตามเคย พอเข้าไปสู่พระนคร ก็เห็นสมเด็จพระศาสดากำลังเสด็จ เกิดเลื่อมใส พลางคำนวณว่า เราจะทำอะไรให้จิตหนอ ทั้งเวลานั้นก็ไม่มีอะไรนอกจากดอกมะลิ สำหรับนำไปถวายพระองค์เผ่นดิน ครั้งจะถวายเสร็จ น่าจะถูกลงพระราชอาญา แต่มนลงใจว่า เรายอมถวายชีวิต แล้วจะทรงพระโรธิให้จำลองให้ประหาร หรือเนรเทศก็มิออม ครั้งดังกล่าวใจแล้ว จึงสวดดอกไม้บูชา ทั้งหมด เป็นอธิษฐานว่าดอกไม้ลอยเป็นรายชิ้นตามเสด็จไปได้ ประชา ชาชนพากันแตกตื่น吖ร้องโบกผ้าผงส่งเสด็จ ไปถึงพระนครหลวง เขาตามส่งเสด็จแล้ว ฝ่ายในถวายเห็นสมเด็จพระศาสดาแล้ว ถวายดอกไม้ไปไหนหมด ทราบว่ามีบูชาสำเด็จพระศาสดาหมด ก็ตกใจ เกรงว่าพระราชากรีว ตนจะพลอยอับไปด้วย จึงรับไปเฝ้าทูลเหตุการณ์ และทูลว่ามนได้อํารงกันแล้ว พระเจ้าเผดิมดินจึงรับสั่งว่าทำตอบแทนเทอมชายคนเดียว เมื่อพระพุทธองค์เสด็จ ทำอนุโมทนาแล้วเสด็จกลับ พระเจ้าเผดิมดินส่งเสด็จแล้ว เรียกนายสุมนะ ไปถาม เบารถสารภาพยอมถวายชีวิตบุษบาศพระศาสดา ท้าวเธอจึงรัดรัดราษฏร์ว่า เป็นมหารูปได้ แล้วพระราชทาน ช้าง ม้า ทาส ทาสี ชาววัง เครื่องแต่งตัว บ้านสวย อย่างละ ๓ กับเงินอีก ๓ พันนากะ พระอนนตรเกรอ