พระโยค ๓ - อนุภาพธรรมบท : หน้า 210/278

พระโยค ๓ - อนุภาพธรรมบท - หน้าที่ 207 เทส เม นิปโก อธิ บูรณ์ ปฏิจจา ปุณฑรี มาริส. ควู่ผู้นผู้นิว่า ! ท่านมี ปัญญา รักษาตัว อันตรายแล้ว จงบอก ความเป็นไปของผู้นั้น. เมื่อสมเด็จพระศาสดาให้ยืนยันแก้วสารบุตรแล้ว ปัญหานั้น ปรากฏแก่ท่านหลายหน ย ได้ยินว่า นอกจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว คนอื่นไม่มีปัญญาทอดีตท่าน เมื่อฝนตกอยู่ตลอดกัป ท่านอาจ คำนวณได้ว่า ตกในห มาสุมุทรนี้ ในแผ่นดินนี้ ในภูเขา เท่า ๆ แม้พระพุทธองค์ก็ตรัสสรรเสริญว่า พระองค์ทรงทรงบความ สามารถของท่านแล้ว เครื่องเทียบปัญญาของท่านนั้นไม่มี เหตุฉัน ท่านจึงกราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า [๑๓๕] คูคายา วาาดกา นิยะ รายในแม่น้ำงาวลิงไป อุทก ยี ย มาณ ฑวา น้ำในมหาสมุทร พิงสัง ไป มหายา มฤ คิตา ยี ดินในแผ่นดิน พิงสัง ไป ลูกขุน มม พุทธิจา. ด้วยการใส่คะแนน (ก่อน) ความ รู้ของข้าพระองค์. เมื่อพระสารีบุตรวิสาขปัญหาแล้ว ภิกขุพูดว่า พระสารีบุตร องค์เดียวนั่นนั่นวิสาขปัญหาได้ ส่วนคนอื่นคิดหมด สมเด็จพระ ศาสดาเสด็จมาตรัสว่า มิใช่แต่บัดนี้ ถึงในกาลก่อน พระสารีบุตร ก็ผงวิสาขาได้เหมือนกัน แล้วทรงนำอดีตนิทานโปรดสัตสหามา เล่าว่า:- ๑๓๕. ธมฯ ๖/๓