เรื่องพระนางสามาวดีและพระเจ้าต่าง ๆ : หน้า 72/278

ประโยค ๑ - อันตราคามรรนบทแปล - หน้า 69 เปล่าว่า "พระเจ้าปิงคละนถูกเผาด้วยฟืนตั้งพันเล่มเกวียน ถูกเผาด้วย น้ำมันตั้งร้อยหม้อ ฟื้นดิน (ที่เผา) นั้น ถูกเรานึกไว้แล้ว อย่ากลัวเลย ท่านอธิษฐานคิดกลับมาอีกไม่ได้." ๒. เรื่องพระนางสามาวดี มีเรื่องเล่าว่า ในอดีตกาล ยังมีพระราชายอยู่ ๒ พระองค์ ทรง พระนามว่า พระเจ้าอังคลิปะ ครองแคว้นอัลคลิปะพระองค์ ๑ ทรงพระนามว่า พระเจ้าวุฒิไภย ครองแคว้นวุฒิไภยพระองค์ ๑ ท้าวเธอทั้ง ๒ เป็นสาวกกัน ต่างพระองค์ทรงครองราชา- สมบัติสัมมา โดยภายหลังทรงเห็นว่า สรรพสิ่งในโลก ไม่ชื่อว่า เป็นของแห่งตน คนตายแล้ว แม้ร่างกายก็เอาไปไม่ได้ ต้องพากัน ละทิ้งไปหมด ทรงเบื่อหน่าย จึงทรงจะราชสมบัติวนกลับไปวช เป็นอยู่อย่าง ๒ พระองค์ ทรงนำพิธีอธิษฐานไปตามนิยม โดยกล ลำลองไป เวอฑูทีปกอบคาบ สังเกตุรณภาพ เกิดเป็นเทพราชผู้ทรง ศักดิ์ใหญ่ในเทวโลก ภายหลังแปลงตัวเป็นคนหลงทาง ลงมิเยี่ยม อัลคับปดาส ผลราชาระดับขึ้นสวรรค์และทุกข์ของกันและกัน ได้ ให้พิณและมนต์ไว้กับรับรบกวนแคลอัลคลิปดาบดษ. สมัยนั้น ยังมีพระราชอีพระองค์หนึ่ง ทรงพระนามว่า พระเจ้า ปรนิดะ พร้อมด้วยพระเทวดีผู้ทรงพระครรณ์แก่ เสด็จมาดากอากาศอยู่ กลางแจ้ง ทันใดนั้น นกเจ้าดิ้งดบินมาโจมเอาพระเทวีไป โดยทันทีว่า