การศึกษาธรรมมบทเกี่ยวกับท้าวสักกะ : หน้า 95/278

ประโยค 3 - อันดับธรรมมบทแปล - หน้าที่ 92 สักกะวฑนินทรวังติ อันบุคคลจะเห็นได้ด้วยยากนัก พระพุทธ-เจ้าข้า! สมเด็จพระบรมศาสดาศัตรูว่ามหาสี! เรารู้กัน ทั้งตัวสักกะจริง ๆ ทั้งธรรมอันจะนำบุคคลให้เป็นทั้งสักกะได้ด้วย ท้าวสักกะถึงความเป็นท้าวสักกะได้ เพราะสมทานธรรมเหล่าใด ธรรมเหล่านั้นเรารู้ มหาสี! ท้าวสักกวนนินทร เมื่อครั้งท้าวเธอเกิดเป็นมนุษย์ เพราะได้เกิดเป็นมนานพร้อมมะ เขาจึงได้เรียกกันว่า " ท้าวมัณฑะน" กี้ม, เพราะได้บุญก่อน เขาจึงได้เรียกกันว่า " ท้าวปรนทะ" กี้ม, เพราะได้ให้ทานโดยคราพ เขาจึงได้เรียกกันว่า " ท้าววาสะ" กี้ม, เพราะคิดเห็นข้อตวามได้ตั้งพันธ์เรื่องโดยคู่เดีย เธอจึงได้เรียกกันว่า " ท้าวสัทธะนะ" หรือ ท้าวสัทธนะเนตร หรือ ท้าวสัทธนะสนฺฑร หรือ ท้าวสัทธสนฺฒนย์ กี้ม, because เป็นผัวของนางสุขาดาอรสรกัญญา เขาจึงได้เรียกกันว่า " ท้าวสุขัมมิตฺ" กี้ม, because ครอบครองราชอิสริยบิฐแห่งเทวเจ้านาควัดส์ เขาจึงได้เรียกกันว่า " ท้าวทาวนินทร" กี้ม. มหาสี! ท้าวสักกะทวน-มินทร ถึงความเป็นท้าวสักกะได้ เพราะสมาทธรรมเหล่าใด ธรรมเหล่านั้น คือที่เรียกกันว่าวัดบท มีอยู่ ๗ ประการ ท้าว สักกะได้สมานให้บริบูรณ์แล้ว ตั้งแต่ครั้งเมื่อคนเป็นมนุษย์ วัดบท ๓ ประการนั้น คือ ๑. เส็งมารตบิดเป็นอย่างดี ๒. เกรพยำเกรงต่อเทพบุตรให้ลูก ๓. พูดแต่คำไว้เพราะเสนาะโสด ๔. ไม่พูดคำส่อเสียดยุงให้ผู้อื่นได้รับทุกข์ร้อน ๕. ไม่มีใจเป็นคนตรหนี