เรื่องในสุขชาดก : หน้า 223/278

ประโยค 3 - อันดับแรกธรรมบท - หน้าที่ 220 เรื่อง พระศาสดาทรงทราบแล้ว ตรัสชี้ว่า ถึงในปางก่อน เธอคือเคยตก มาแล้ว ทรงสาธกเรื่องในสุขชาดกว่า :- [ สุคราชก ] ในสุขชาดกพระเจ้าพรหมทัต ครองราชสมบัติในกรมพาราณสี ใน หิมวันต์ประเทศ มีบังอยู่หนึ่ง เป็นที่อาศัยของสัตว์สาทว์ ตลอด จนพวกดาบ แล้วรัชสี ก็จับสังสัตว์กันแล้ว ลงไปดื่มน้ำในน้ำ เห็น หมู่ป่าโตใหญ่มา คิดว่าจะกินวันหลัง เรงว่าหมื่นเห็นตัวเข้าจะกลัว วันหลังจำไม่ได้ จึงเสี่ยงจากบึงไป ฝ่าหมู่สัตว์ร้ายส่งไป เข้าใจว่า คงกลัวตัว จึงร้องท้ามรบ รัชสีขอผัดใว้วันหลัง หมูนิกระหยิบไป บอกพวก พวกหมู่อื่น ๆ ถูกนกตดใจ กลัวจนจะพลอดยับไปด้วย พากัน โทษหมูตัวนั้น มันกลัวแล้วปรึกษาว่าจะทำอย่างไร ? ได้รับแนะนำนำว่า ให้ไปนอนกลูกูว็อค ๓ วัน ถึงวันกำหนดให้ไปออน ยืนออรชสีท อยู่เหนือสนาม มันทำตาม รัชสีมาพตามกำหนด ได้กลิ่นดูเข้า กลัว เป็นลนลานอพ พวกหมู ก็ไม่กลัวอยู่ในนี้นานต่อไปเหมือนกัน คำที่หมู ทำเมื่อตอนเห็นรัชสี และรัชสี ก็กล่าวเมื่อตอนเห็นหมูเป็นอคูนนั้นว่านดั่งนี้ :- หมู่ว่า [ ๑๘๙ ] อุปโภค อำ สมม เพื่อนเอย ! เรายัง ๔ เท้า ตมูปี สมม อุปโภ สุเจ้ามี ๔ เท้า นะเพื่อน ! เอ่ย สี นิวุตตสุ มาชิ ราชสีห์ ! กลับมาชี กินนู จีโต ปรายสี กลัวกันถึงหนี้หรือ ? ๑๙๕. ธม. ๗/๓๓. ชา. ๑/๑๑