บทความเกี่ยวกับความตายและสัตว์ในพระพุทธศาสนา : หน้า 180/278

ประโยค 3 - อันดับธรรมบท - หน้าที่ 177 ไม่ได้ ถูกเขาบอกว่าภายมากว่ายอยู่ จึงยอมรับว่าลูกของตนตายจริง แล้วโยนทิ้งเสียในป่า มาทูลพระศาสดา พระองค์จึงตรัสว่า : - [ ๑๐๐ ] ติ ปุฏปุสนสมบุติ ความตายหอมอเนกผู้หมู่มุแต พุทธสุตมณี นรึ กับบุตรและสัตว์เลี้ยง มีใจ สุดู คาม มโหโมว phัวพันนั้นไป เหมือนน้ำท่วม มจจ อตาย คงจุติ. ใหญ่อพาเอาชาวบ้านกลับไป ฉะนั้น. ๑๓. เรื่องนายพรานถูกภูมิฎิ มีเรื่องเล่าว่า ในกรุงราชคฤห์ มีบุตรเศรษฐีคนหนึ่ง ถูกกัก ตัวไว้บนเรือนชั้นบน เวลาเย็นวันหนึ่ง เห็นนายพรานถูกภูมิฎิ ขับรถมาวางเนื้อในกรง เกิดปฏิพัทธ์รัครใคร รุ่งเช้าขอปลอบ ตัวออกจากบ้านตามพรานไป พรานรับไปอยู่ด้วย เกิดบุตรด้วย กัน ๓ คน วันหนึ่งสมเด็จพระบรมครศาสดาเจริญเห็นอุปนิสัยของ พรานและพวกบุตร จึงเสด็จไปเยี่ยมและว่าวแนวที่เขาวางบ่วง แล้ว เสด็จไปประทะที่โคนไม้ไผ่ เขาไปบ่วงไม่เห็นสัตว์ัด เห็นรอย คนนี้นั้น เข้าใจว่าคงมีใครลักปล่อยสัตว์ของตน เที่ยวตรวจดูพบ พระศาสดา งงธูญอิง ด้วยพุทธานุภาพเขาปล่อยธนูไม่ได้ ลดไม่ลง ยืนแช่วอยู่แบบนั้น ภรรยาเห็นสามีช้าไป จึงให้นบุรออกไปตาม