ประโยค 3 - อันดับธรรมบท : หน้า 161/278

ประโยค 3 - อันดับธรรมบท - หน้า 158 เมื่อสมเด็จพระศาสดาว ศรัสดาวรับอัญเชิญองค์นั้นแล้ว ตรัสถามต่อไปว่า เธออยู่ที่ไหน ? สามเณรกล่าวว่า อยู่ที่นั่นนี่ ทรงซักว่า อยู่ที่นั่นคิดอย่างไร ? ได้รับทูลตอบว่า คิดว่าเขายังร่างกายไว้ใน ที่นั้นนั่นไม่ว่าน จึงตรัสรับรองว่า จริงแล้ว เพราะในพื้นที่สัตว์ ไม่เคยตายนนั้นไม่มี แล้วอ้างดีดนินานในอุปสาธราคารว่า :- [ อุปสาธธาดก ] ในสนั่นโบราณ มีพระนอม ๒ คนอายุ ๒๐ ค่ำลูง เวลานี้ บิดสั่งให้ บุตรเผาพของตนในสถานที่ไม่มีใครเคยเผา บุตรไม่ทราบว่าหาที่ไหน ได้ จึงขอให้บิดาชี้ไว้ให้ พรหมก็ถึงบูรพของตนขึ้นไปนบูชา คิชฌงภู รึให้แล้วกลับลงมา พบพระโพธิสัตว์ผู้บูชาญูในระหว่าร์ ทาง ไปถามกันได้ความอย่างนั้น พระโพธิสัตว์วิ่งชวน ๓ พระนอมขึ้น ไปดูว่าตรงไหน ? ครั้นนั้นไปถึง พระนอมก็ถึงบ่อน อ่อนพระโพธิสัตว์ รู้กาลอันดี คำว่า ถึงนี้ที่เคยเป็นบ้าชา ไม่ต้องพูดถึงคนอื่น เฉพาะ ตัวพระนอมเองเท่านั้น เคยถูกเผาในที่นั่นหลายสิบชาติ เพราะสถานที่ บนพื้นปฐพี จะหาว่าไม่เคยเผาใคร หรือไม่เคยเป็นบ้าชา ไม่เคย หมดสิ้น จะไปได้ ก็แล้วกล่าวกาว่า :- [ ๗ ] อุปสาทุกนาม อุปสาททุกพาราหมณ์ ได้ถูกเขาเผา สุกสถานี จุดทุกด ในที่นี่ มาประมาณหมื่นสีพื้นชาติ อสูมิ ปกเส ทฑุทามิ แล้ว ๗๓. มิยา ๑/๑๑๑๒