การอภิปรายเรื่องความแตกต่างของปัญญาวิญญู : หน้า 252/278

ประโยค 3 - อันดับอาณาจักรแห่ง - หน้า 249 ฉันนา ปดิญญ ชาราญ มีบิ ตุญญา มายลิ. เสยผงด้วย ชูด้วย เทียบกับเรา เจ้าหน้าที่เดียว ชนเผา นางสารภว่า เอวมดี มิคราช แนะว่าชมพูตะ! เจ้ากล่าวอย่างใด ยาลา ภาสสี ชมพู มันก็เป็นอย่างนั้นแหละ พญานิ อี๋! ลา นุษฑ์ อติ คุฑวา เรานั้นไปจากนี้แล้ว ภุ ตู เหตุส ลาสุภา. จักยอมตามอำนาจของผิวแน่นอน. สูนจังออกแง้วว่า โย หร มูด์ติก ถาล ผู้ใดเอาถาดินได้ กัสลาลิป โส หร ผู้นันคงเอาถาดโลทะได้ กตัวยา ตา ปา ความว่าที่เจ้าทำแล้วนั้นเอง ปุนเปรี กีรสุดิ เจ้ากำทออย่างนั้นอีกก็ได้. ๔. เรื่องปัญญาวิญญู มีเรื่องเล่า ว่า กภิษ ๕ รูปมีความเห็นต่างกันในการสำรวมตา ทู ขมุก ล้น กาย ผู้ใดร้ายทางใจ ผู้ผัสเห็นวาท่างั้นสำคัญ วันหนึ่งยิ่งกันขึ้น ต่างก็อ้างว่า ตนรังษีทีรัยยาก ไม่ตกลง กัน พากันไปฟังพระศาสดา ขอให้ตัดสิน พระองค์ตรัสว่า รักษา ยากด้วยกันทั้งนั้น แล้วตรัสตกกลิสลายดึงให้เห็นว่า การไม่ สำรวมันให้ไทยอย่างไร ดั้ต่อไปนี้:-