การบรรลุพระอรหันต์ในพระพุทธศาสนา : หน้า 130/278

ประโยค ๑ - อันดับธรรมเท่า - หน้าที่ ١٢٧ สาวโค ๓ มหาวีร มณี มณีอภิวัค อาจฤทธิ เตตติ, ตินิเอส สุทธนธ. ถิ ภาว ดุยยำ มนี คุณ ในครั้งที่ ๓ พระโคทึกะทำงานให้คีดขึ้นได้แล้ว ไปนมัสต มานึกว่า อคัดลำคอเสียด ในเวลาที่ตนยังไม่เสื่อมจากมนต์ แต่ใน ครั้งนั้น ท่านได้รับบรรดพระอรหันต์พร้อมกับการนั้นพอจ มารู้ร่อง รอยตามความเป็นจริงของท่านว่าเป็นอย่างไร ไม่ เพราะไม่ใช่วิสัย ของมารูมิ ไป จะล่วงรู้ถึงภายในของบุคคลอื่นได้ว่า ยิ่งหรือ หาไม่ เห็นแต่เพียงกิริยาผิ ภายนอก ซึ่งท่านนั้นนำมามีเมล่ำ จะเชื่อคำอวด ก็รุ่มแต่เพียงเท่านั้น แต่ตอนท่านละก็เสลได็เป็นสมุ - ฉะภายใน ถึงความเป็นพระอรหันต์แล้ว มาราหลั่งรู้ไม่ได้ โดย นิกลัวไปว่า ผู้ที่นำมาด้วยอาการอย่างนั้น ย่อมไม่อาจในชีวิต เลย แม้เธอนั้น ก็จะตายไปเสียเปล่า โดยไม่ได้บรรลุพระอรหันต์