นิสัยและพฤติกรรมของสัตว์ : หน้า 50/278

ประโยค 3- อันตราความนมแปล - หน้าที่ 47 สุณฐินทูลสามี ๒ กาย จักทีมแทงกายของเจ้า เอว่า ชานานิ คฑุกร. เจ้าขู้รู้อย่างนี้ดีด นะลา! นายกัปปะพูดดังนี้ เพื่อจะให้นั่นกลัว แล้วจะได้ปลากัน นั่นมาประเทียบเก้วยเป็นได้สครา แต่หากเป็นไปตามความประสงค์ของเขา ไม่ กลับเป็นการยกตามกัน เพราะเป็นการผิดสังเคลือของลา ลาชอบการปลอมโยน ตามความชอบของมัน ต้องหาสิ่งที่ชอบใจฉัน กว่่านั้นเข้าอึ จึงจะใช้ได้ง่าย ลาผอได้นำคำของนายกัปปะเข้า เช่นนั้น ก็ซักเดือนไ่นั้น ก็ได้พูดตอบนายกัปปะว่า เออ ก็มิเมื่อเป็นเช่นนั้น ข้าพเจ้าก็จะต้องทำการแก้เค้นแก่น่า ให้สมกัน เป็นแน่แท้ ฉะนี้ สัตว์โลกนี้มีสังโยมัยเป็นต่าง ๆ กัน ที่ชอบมิทีมิ ชอบูมิทีมิ พูบ่างไม่บังหวามีม บางพวกไม่มีธรรมชาติครื่องรู้จักผิดและขอชม ๆ ติ่ง ๆ ไม่ใช่น่าชังคิด จะทำอะไรต้องคอยอึดอัด ไม่บู้ไม่ทำ การงานอะไร ก็เรียกว่า “ใดดีเข้า” ชักกำเร็จ เอานิเป็นให้ไม่ได้ อย่างนี้ต้องงงง บางพวกมียชั่วไว้ไหวพริบ เป็นคนช่าง สังกัดแบบอย่าง ไม่ต้องจ้า แนะ ๆ เดิน ๆ ก็เข้าใจพอ รู้จักผิด and ชอบ อย่างนี้ไม่ต้องง บางพวกเป็นปานกลาง มีไหวพรใเป็นอย่าง ๆ ไม่ทั่วไป ต้องอาศัยการเตือนบ้าง ผู้บ้าง ปลอบโยนบ้าง จึงจะเอาเป็น การเป็นงานได้ อย่างนี้ต้องใช้บ้างไม่บ้าง โดยย่อ นิสัยใดของของ สัตว์ย่อมเป็นอย่างนั้น.