ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๓ - อินทรคฤห์ - อันตรคฤห์รมรมบทแปล - หน้าที่ 17
กีและคุณธรรม อันเป็นธรรมประการที่ดั้นนั้น พึงเห็นสมด้วยคาถา
ประพันธ์ ที่สมเด็จพระสุตได้รัษไว้เป็นบทสรุว่า:
[๔] น หิ ธุมาธรรม อ
ธรรมและธรรมทั้ง ๒ ประการ
อุโก สมิปโก ให้ผลเหมือนกันมิได้
อธมโม นิรี ย แนติ อธรรม ย่อมนำสัตว์ไปสู่นรก
ธรรม ปาปัติ สุคติ. ธรรม ย่อมให้สัตว์ถึงสุคติ
๒. เรื่องมุฏฐกุฏดี
มีเรื่องเล่าว่า ในกรุงสวดีดี ยังมิเพธานผู้หนึ่ง ชื่อทินน-
ปุปพทะ เหตุที่เขาไม่เคยให้อะไรก็ใคร ๆ เลย จึงได้ชื่ออย่างนั้น
เขามีลูกคนเดียว เป็นลูกชายยอดรัก เขาใครจะว่างานช่างให้ทำ
เครื่องประดับให้ลูก แต่ก็กลัวจะเสียดำบ่ามหนู จึงต้องบงของเป็น
เมื่อเกลี้ยง ๆ เอง ทำเป็นต่าง ๆ ใหลูก ๆ ลูกจึงได้ชื่อว่า มฏฐกุฏดี
แปลว่ามนายผูมันูกเลี้ยง ด้อมลูกเจ็บ จะนหมอรำรักษา ก็กลัวจะ
เสียทรัพย์ ต่อเมื่อถูกระทาย จึงให้ตามหมอ อาการ ไข้ก็รื้อแร้วเสร็จแล้ว
หมอาไม่รับ เมื่อเห็นทาลูกจะตาย กลัวคนที่มันเย็นมะเห็น
สมบัติในเรือน จึงอุ้มลูกมาไว้ที่ระเบียง เพื่อค้นไม่ให้เขาเห็นสมบัติ
เวลาปัจจุบันใกล้รุ่งวันหนึ่ง สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าทอดพระเนตร
ตรวจดูสัตว์โลกที่ควรโปรด มฏฐกุฏกลมานพนี้ปรากฏในฉ่ายคือ