พระโพธิสัตว์และพระเทวทัต : หน้า 63/278

ประโยค - อันดรถคาถรรมบานแปล - หน้า 60 เครื่องนำสัตว์ออกจากสังสารทุกข์ในขณะนี้แล้ว และเป็นผู้แสวงจาก ประโยชน์ทั้ง 2 คือเป็นคุุณถัสสกีเป็นผู้แสวงจากโคจสมบัติ บงเป็นพระ ก็ไม่สามารถนำพิจารณาอยู่บำรุงให้ดีๆเท่านนั้น สมเด็จพระบรม ศาสดาเสด็จมาแล้วตรัสว่า เทวดาเสด็จจากประโยชน์ทั้ง 2 แต่ในครั้ง นี้ท่านก็หามได้ แม้ในครั้งก่อนๆ ก็เคยมาแล้วเหมือนกัน แล้วทรง เล่าเรื่องในอุโบสถภูฎฐาว่า :- [ อุโบสถภูฎฐาว ] เมื่อพระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเพื่อพระตถา พระเทวทัตเป็น พรานเบ็ด ครั้งนั้น พรานเบ็ดเที่ยวลอบเบ็ดตามลำน้ำน้อยคนหนึ่ง เมื่ออดเบ็ดลงไป บังอัญไปติดตอในไม้ดาม ดึงขึ้นซักหนักมือ นึกว่า ติดปลาใหญ่ และคิดว่าจะได้ปลาใหญ่ไป เพื่อนบ้านนามา จึงสั่ง ลูกน้องไปบอกเมื่อน ให้มีโยกพยุงทะเลาะให้ดลาวาดหมดกันเสีย ส่วนคนผลิตผ้าส่งคำฉุดปลา ตาไกรประเคนก่อนตอไม้ขึ้นก็แตกทำลาย ไป เอามือกุมตั้วสั้นขึ้นมา เท่าบำลำผ้านุ่ม ผักหาย เพราะ ขโมยอภินามไป ฝ่ายมีมีก็เทียวพาลทะเลาะ เกิดร้าวรานกันเพื่อนบ้าน หมดเข้าใครไม่ได้ นี้แน่ละได้ในข้อว่า "โอลมกาลกาย" รุก- เทวาดผู้สิงอยู่ที่ตนไม่ได้กลิ้ง แลเห็นเหตุเช่นนั้นจึงสั่นแล้ว จึงได้ไล่ส่ง อุทานแสดงความสงเวชว่า :- ๖๔ องอี กิณฑนา, ปิโก นุตฺโโ นัยน์ดาติแตก ผ่านงิ้วกี่หาย